ก่อนหน้านี้เมื่อช่วงสาย
ท้องพระโรงราชสำนักราชวงศ์ซู การถกเถียงกันของเหล่าขุนนางที่แยกเป็นสามฝ่าย กำลังตอบโต้กันไปมาเรื่องพระราชทานสมรสของอ๋องซือหราน เพราะสตรีที่เขาหมายจะยกขึ้นเป็นพระชายานั้นมีที่มามิดีนัก คำทำนายที่ยังตามติดสกุลจางจนแม้กระทั่งบิดายังขับไล่ให้ออกจากจวน
ควรค่าจะรับเข้าสู่ตระกูลสูงศักดิ์ของราชวงศ์ได้เช่นไรกัน นั่นคือประโยคที่เหล่าขุนนางยกขึ้นมาเป็นประเด็นถกเถียงกัน ซึ่งซือหรานยืนอยู่ท่ามกลางคนเหล่านี้ด้วย แต่เขามิได้ตื่นกลัวถ้อยคำเหล่านี้และมิคิดจะสนใจ เพราะเพียงแต่บอกกล่าวกับทุกคนตามหน้าที่ของตนเท่านั้น
“ฝ่าบาท แม้จะเป็นการสมรสของท่านอ๋อง แต่ทว่ามีผลต่อบ้านเมืองก็มิควรนะพะย่ะค่ะ” คหบดีหรุ่ยเอ่ยขึ้น
“มีผลอย่างไรหรือท่านคหบดี ในเมื่อนางก็เป็นเพียงแค่สตรีเท่านั้น” เสนาขวาเอ่ยค้านทันที
“หึ! ขนาดพ่อแท้ๆ ยังขับไล่ เพราะรู้ว่าบุตรสาวตนนั้นเป็นกาลกิณี เช่นนี้แล้วเสนาขวาจะเห็นด
