33
และหลังจากนั้น เขาก็ไม่ยอมห่างฉันเลย ไม่ว่าของในมือจะเยอะแค่ไหน มืออีกข้างก็ต้องว่างมากุมมือฉัน
"รถเข็น"ฉันหยุดเดิน ชี้ไปที่จุดบริการรถเข็นที่เดินผ่านพอดี ฉันกลัวเขาทำของฉันหายหรอก
เขาเดินไปเอารถเข็นโดยไม่ปล่อยมือฉัน วางของทั้งหมดลงในรถเข็น ทั้งเข็นรถและจูงมือฉันไปด้วย ไม่ยอมปล่อยเลยจริงๆ สินะ แต่ก็นะ ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันรู้สึกดี
"ไปไหนต่อ"เขาถามเมื่อเดินมาเรื่อย ๆ แล้วฉันยังไม่แวะร้านไหน
"ยังไม่ได้ชุดว่ายน้ำเลย"ร้านที่เข้าไปก่อนหน้า ยังไม่มีตัวไหนที่ถูกใจเลย
"ร้านไหนล่ะ"
"ลองไปร้านนั้นก็ได้"ฉันชี้ร้านถัดไป ก่อนจะพาเขาเดินเข้าไป
"ขอดูชุดว่ายน้ำค่ะ"ฉันบอกพนักงาน จะได้ไม่เสียเวลา อยากกลับไปว่ายน้ำแล้ว
"เชิญด้านนี้เลยค่ะ"พนักงานผายมือ พาพวกเราเดินไปมุมชุดว่ายน้ำ มีแต่บิกินี่สวยๆ ทั้งนั้นเลย ไม่ผิดหวังจริงๆ
"ด้านนี้คลอเลคชั่นใหม่ทั้งหมดค่ะ"
"เอาหมดเลยได้มั้ยอะ"ฉันหันไปถามคนจ่ายตังค
