“ไคลน์ ถ้าฉันยินยอมที่จะทำตามความต้องการของคุณทุกอย่าง รับปากได้ไหมคะว่าคุณจะไม่ทำอะไรอีวี่”
อิสลินร้องขอด้วยน้ำเสียงอ่อนลงและแววตาที่เกือบจะทำให้เซอร์เรนัล์ฟใจอ่อนอีกครั้ง ทว่าความอาฆาตแค้นที่เป็นเสมือนน้ำเลี้ยงหัวใจดวงนั้นทำให้เขาด้านชาเกินกว่าจะสงสาร ชายหนุ่มละสายตาไปทางอื่นเพื่อขจัดความคิดที่อาจโอนเอนไปได้ทุกเมื่อ
“ฉันรู้ค่ะ ไคลน์ ว่าไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไรกับคุณ แต่ตอนนี้อีวี่มีแค่ฉันและฉันก็รักเขามาก ฉันก็แค่อยากให้ลูกเข้าใจว่าชีวิตของแกไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปจากเดิม”
“ไม่มีอะไรเปลี่ยนอย่างนั้นหรือ?” แล้วการที่เดเรกทิ้งคุณไปแบบนี้ แม่หนูน้อยไม่ถามบ้างหรือว่า...พ่อของแกไปไหน!”
ชายหนุ่มเองที่เกิดความสงสัยขณะภาพเด็กหญิงตัวน้อยผมสีน้ำตาลอ่อนประกายทองแดงและนัยน์ตาสีฟ้าหน้าตาน่ารักน่าชังแต่ถูกพ่อทิ้งขว้างอย่างไม่ใยดีชัดเจนอยู่ในมโนนึก
“แกยังเล็กกระมังคะ”
อิสลินตอบไม่เต็มเสียงก่อนจะก้มมอ
