6 เดือนต่อมา....
“อุแง้ อุแง้ อุแง้”
“ทารกเพศหญิง เวลาคลอด 11.44 น. น้ำหนักแรกเกิด 2,461 กรัม สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ดีค่ะ”
เสียงพยาบาลพูดแข่งกับเสียงร้องไห้จ้าของทารกน้อยที่เพิ่งลืมตาดูโลกมาได้ไม่นาน
ลูกสาวตัวน้อยของผม
เลือดเนื้อเชื้อไขของผมกับน้ำชา
ตลอดระยะเวลาที่ภรรยาผมตั้งครรภ์ผมพยายามอยู่เคียงข้างเธอมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมรู้ดีว่าการตั้งท้องไม่ใช่เรื่องง่ายเธอมีภาวะเสี่ยงจนต้องเข้าแอดมิทตั้งแต่อายุครรภ์เจ็ดเดือน
“ลุกเป็นยังไงบ้างคะพี่ไท หน้าเหมือนพี่ไหม”
น้ำชาที่ยังมึน ๆ กับฤทธิ์ยาพยายามไม่หลับ ผมรับลูกสาวจากพยาบาลมากกอดไว้แนบอกก่อนจะพาเธอไปหาน้ำชา
“ยังดูไม่ออกเลยครับแต่ลูกน่ารักมากเลย”
ผมวางทารกน้อยไว้บนอกเพื่อให้เธอได้สัมผัส เธอร้องไห้ออกมาเงียบ ๆ ก่อนจะเงยหน้ามองผมสลับกับลูก
“ชาว่าเหมือนนะคะ ปากก็เหมือน จมูกก็เหมือน....”
ทารกน้อยบิดตัวอยู่ในห่อผ้า ทำปากจุ๊บจั๊บดูน่ารักน
