สองสัปดาห์ต่อมา.....
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่ทั้งฉันและเขาต่างก็ตั้งหน้าตั้งตาคอยมาตลอด งานแต่งงานของเราสองคน
หลังจากที่ฉันกับพี่ไทไปเยี่ยมไลล่าและตัดสินใจไม่เอาผิดกับเธอแล้วพวกเราก็ยุ่งกันมาก ๆ ต่างคนก็ต่างเตรียมตัวเพื่อให้งานแต่งลุล่วงไปด้วยดี
“แม่คะ ชาตื่นเต้นจังเลยค่ะ ชาจะเป็นลมแล้ว”
“ใจเย็น ๆ ไว้ลูก ยังไม่ได้เข้าพิธีเลยนะ”
“หนูไม่คิดนี่คะว่าพ่อจะเชิญแขกมาทั่วบ้านทั่วเมืองแบบนี้ ใครจะไม่ตื่นเต้นกันล่ะ”
ฉันอดบ่นออกไม่ได้เพราะพ่อเล่นใหญ่มากเชิญแขกมางานแต่งจนห้องที่จัดไว้แทบไม่พอ นี่ยังไม่รวมแขกจากทางฝั่งพี่ไทอีกนะแถมเมื่อเช้าตอนทำพิธีรดน้ำสังข์มือฉันแทบเปื่อยเพราะต้องนั่งรับคำอวยพรเป็นชั่วโมง ๆ
“อดทนอีกนิดนะคะลูกสาว ใกล้ได้เข้าเข้าหอแล้ว ดูสิขนาดตัวเล็กยังไม่กวนเลยนะหลานยายรู้งานจริง ๆ”
ก็จริงอย่างที่แม่บอกนะเพราะวันนี้เขาไม่กวนฉันเลย ตอนนี้อายุครรภ์ก็จะเข้าสามเดือนแล้ว อาการ
