ใบหน้าคร้ามคมก้มลงต่ำหลังจากประสานสายตาตื่นตระหนกของเจ้าสาวอยู่พักใหญ่ มือเล็กๆ บอบบางที่อยู่ใต้ฝ่ามือใหญ่ให้ความรู้สึกที่ยากจะอธิบายจริงๆ
เขาพรมจูบไปทั่วใบหน้าสวย จูบปากอิ่มระเรื่อเป็นธรรมชาติของเจ้าสาวที่หลับตาพริ้ม ซุกซอนเรียวลิ้นเข้าหาความหวานที่อยู่ในอุ้งปาก ตวัดไล้ชิมรสหวานที่เปรียบกับใครไม่ได้ เพราะ...ไม่มีใครหวานเท่า แม้กระทั่ง...รสริน
ความรู้สึกทะลักล้นแปลกใหม่เกิดขึ้นในใจ ภูดิศรู้สึกราวอยู่ในป่าหิมพานต์ มีหลายอย่างน่าค้นหา หลายอย่างที่ว่าไม่มีอยู่ในที่อื่นใดนอกจากที่นี่ เขาแน่ใจตลอดชีวิตสามสิบสองปี ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน ความต้องการอันมากล้นมาพร้อมกับความสับสน ความกระวนกระวาย ความเรียกร้องเอาแต่ใจ
“พี่ภู..เจ็บ.. อ๊ะ!” เสียงแห้งๆ ของหญิงสาวใต้ร่างดังขึ้น ทรวงอกสวยที่ประดับด้วยยอดเชอรี่อยู่ในอุ้งปาก นี่ล่ะที่มาของความเจ็บ
เขาเปลี่ยนจุดหมายย้ายจากยอดทรวงแสนหวานลง
