ตอนที่ 29 ว้าวุ่น
“เอ้า ไหนมันบอกจะไม่มา แล้วทำไมมาคนเดียว”
“จะให้กูมากับผีหรือไง”
เสียงไม่สบอารมณ์เอ่ยตอบก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงเงียบ ๆ บนเก้าอี้ข้างเพื่อนสนิทอย่างโน่
“ผีสาวที่มึงชอบลากเขามาไง”
พันไมล์ปรายตามองเต๋า เขาไม่พูดอะไรต่อเอื้อมมือไปหยิบแก้วเปล่าที่วางไว้ แล้วเทเหล้าใส่ครึ่งแก้วก่อนจะกระดกมันรวดเดียวจนหมด ความขมของน้ำเมาทำเอาใบหน้าหล่อเหลาผิดปกติไปเล็กน้อย
เขาวางแก้วลงบนโต๊ะเงียบ ๆ ไม่พูดไม่จา จนเพื่อนรู้ว่ากำลังมีเรื่องผิดปกติเกิดขึ้น แล้วก็เป็นเต๋าอีกเช่นเคยที่กล้าถาม
“ทำไม ทะเลาะกันเหรอ”
“กูไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมต้องทะเลาะ” พันไมล์เงียบไปครู่หนึ่งกว่าจะตอบคำถามนั้น
“ไม่เป็นอะไรกันเหี้ยอะไร คนนี้มึงจะจริงจังไง”
“กูพูดตอนไหน”
“มึงเคยพูด” เต๋าเถียง แต่ก็เริ่มลังเลว่ามันพูดตอนไหนวะ หน้ามันก็ดูจริงจังเหลือเกิน กูก็จำไม่ได้ แต่คุ้น ๆ
หรือกูเมาแล้วคิดไปเอง
“ทำไมกูต้อง
