ท่าเรือจตุโชติ
ช่วงเวลาพลบค่ำบนลำเรือขนาดใหญ่ กลุ่มคนสนิทต่างชักชวนกันมาดื่มสังสรรค์ มีบอดี้การ์ดมากมายคอยดูแล ดื่มด่ำบรรยากาศบนแม่น้ำสายยาว แสงไฟสีเหลืองนวลข้างทางพาลน่ามอง
"เฮียคะอย่าดื่มเยอะนะ ให้ลูกน้องเลิกเทเหล้าได้แล้ว" นาเบลส่งเสียงกระซิบบอกข้างหูสามีเบาๆ ท่ามกลางคนอื่นยังรู้สึกสนุกครึกครื้นอยู่เลย พอนานๆได้เจอกันทีต่างมีเรื่องเล่ามากมาย ซึ่งมีฮาเกนกับภาคินคอยยืนสั่งลูกน้องประเคนเครื่องดื่มเอาใจ ส่วนเอเดนกับซายน์ยังนั่งดื่มคุยกันอยู่
"คนขับรถก็มีนะเผื่อลืม" ภาคินพูดตัดก่อน ชำเรืองมองหญิงสาวที่ทำตัวชอบสั่งสามี ทั้งที่เมื่อก่อนเขาไม่แยแสด้วยซ้ำไป พอมีลูกดูเหมือนอะไรก็เปลี่ยน
"เงียบน่าคินคิน เป็นห่วงสามีแปลกตรงไหน" นาเบลตอบโต้ทันที ยิ่งมีครอบครัวเธอยิ่งหวงแหน ไม่อยากให้ต้องเป็นอะไรไป
"ห่วงแต่ผัวเนอะ" เอเดนว่าเหน็บให้น้องสาวฝาแฝด ตั้งแต่มาขึ้นเรือเธอยังไม่ทักพี่ชายสักคำ ชวนแต่
