“ เรากลับบ้านกันเลยไหม ” เพลิงเอ่ยถามหลานๆ
“ ไปครับ! ไปค่ะ! ”
“ ลุงเพลิงข๋าอุ้มเดียด้วยนะคะ อุ้มเฟรด้วยค่ะ ”
หลานน้อยทั้งสองอ้าแขนออกกว้างให้ผู้เป็นลุงอุ้ม
“ ฮึบ… ลุงเพลิงหนักไหมคะ ”
เฟรย่าเอ่ยถามลำแขนสั้นๆคล้องไปที่คอของลุงเพื่อกันตก
“ ไม่หนักครับ ไปกันกลับไปเล่นของเล่นที่บ้านกันดีกว่า ”
“ ลุงเพลิงค่ะแวะซื้อขนมด้วยได้ไหม..? ”
“ พอเลย พอเลยที่บ้านขนมเยอะๆจะซื้ออะไรอีก ”
ผู้เป็นตาเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้นของหลาน
“ คุณตาดื้อเหมือนแด๊ดค่ะ “
ฟาเดียเอ่ยบอกคุณตาในความคิดของสามแฝดใครที่ขัดใจพวกเขาเท่ากับว่าคนนั้นดื้อ
” เออๆอยากซื้ออะไรก็ไปซื้อตาเหนื่อยแล้ว “
อธิการเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อโดนหลานต่อว่า
” คุณตาแก่แล้ว! “
สามแฝดประสานเสียงกันพูดทำให้อธิการนิ่งไปกับความปากไวของหลานๆ
” 555 ไปครับไปซื้อขนมกันดีกว่า “
เพลิงอุ้มสาวน้อยเดินออกจากห้องทำงานมาตามด้วยทับทิมที่จูงมือแฟรงค์เดินออกจากห้องมาด้วย
” ลุงเพลิงครับพี่อยากไปห้างแด๊ด “
” แต่ลุงเพิ่งกลับมาจากที่นั่นนะจะไปอีกแล้วเหรอ “
” ป้าทับทิมครับไปห้างแด๊ดได้ไหม “ ทับทิมมองไปยังเพลิงเพราะเธอก็ไม่อยากไปเท่าไหร่นัก
“ ไม่ไปหาคุณตาคุณยายๆกันเหรอ ลุงว่าไปเล่นที่ศาลาริมน้ำที่บ้านกันดีกว่าไหมเล่นเครื่องบินบังคับกัน ”
“ ไปค่ะ ไปๆ เดียจะเล่นไล่จับกับพ่อลม ”
“ ครับ กลับบ้านก็ได้ ”
น้องแฟรงค์ต้องยอมเมื่อน้องสาวออกอาการดีใจอยากกลับบ้าน
ภายในตู้หรูของฟาโรที่เอามาจอดทิ้งไว้ที่มหาลัย ไว้สำหรับขนย้ายสามแฝดเด็กๆนั่งบนคาร์ซีทของใครของมัน
“ ลุงเพลิงจุ๊บป้าทับทิมตรงไหนครับ ”
จู่ๆน้องแฟรงค์ก็เอ่ยถามทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองต้องทำหน้าเลิกลักขึ้นทันที ใครจะไปคิดว่าหลานจะยิงคำถามนี้มา
“ แล้วลุงเพลิงจับนมป้าทับทิมทำไมคะ ”
ฟาเดียเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งเด็กๆได้ยินที่ผู้เป็นลุงรับสารภาพกับยายด้วยความไม่รู้และไม่เข้าใจก็เอ่ยถามออกไปตามประสา
“ ใช่เรื่องของเด็กไหมเนี่ย “
” ไม่ใช่เรื่องของเด็กเหรอคะ “
” ครับไม่ใช่เรื่องของเด็ก “
” แล้วเรื่องอะไรคือเรื่องของเด็กคะ “
” ก็เรื่องของผู้ใหญ่ที่ไม่เกี่ยวกับเด็กไง “
” แล้วเรื่องอะไรคือเรื่องของผู้ใหญ่คะ “
” หักพวงมาลัยรถเข้าข้างทางเลยได้ไหมถามมากจริงๆจะขี้สงสัยอะไรนักหนา “
เพลิงเอ่ยพึมพำออกมาเมื่อฟาเดียเด็กน้อยที่ช่างซักช่างถามๆต่อประโยคกับลุงเพลิงไม่ยอมหยุด
จ๊อก! จ๊อก!
เมื่อความเงียบเข้ามาปกคลุมเสียงท้องของใครบ้างคนก็ดังขึ้น ตาคมหันไปมองยังคนข้างๆ
“ กินลูกชิ้นทอดเป็นร้อยก็ยังท้องร้องได้อีก ”
“ พูดไม่คิด ลืมไปรึป่าวว่าตัวเองเอาของเขาทิ้ง ”
“ หึ! เด็กๆหิวข้าวกันไหม ”
“ หิวครับ! หิวค่ะ! ”
“ เรื่องกินไม่เคยปฏิเสธ งั้นรอแปปนะครับเดี๋ยวลุงพาไปกินข้าว ”
คนขับรถหักพวงมาลัยเปลี่ยนเส้นทางตรงไปยังร้านอาหารริมน้ำร้านประจำของพ่อๆแม่ๆ
ไม่นานรถตู้หรูก็ขับมาจอดยังลานจอดรถของร้านอาหารเพลิงลงจากรถเดินไปเปิดประตูพาหลานๆลงจากรถอย่างรู้หน้าที่
“ ป้าทับทิมครับ หิวข้าวมากเหรอท้องร้องดังเลย “
” หิวนิดหน่อยค่ะ เราไปกันเถอะข้างนอกมันร้อน “
ทับทิมจูงหลานชายเดินเข้าไปในร้านอาหารตรงเข้าไปนั่งในโซนห้องแอร์
“ หู้ย!! มีเรือด้วยค่ะ ” นิ้วป้อมๆของฟาเดียชี้ไปกลางแม่น้ำที่มีเรือลำใหญ่ล่องอยู่
“ อยากนั่งเรือชมวิวไหม กินข้าวไปด้วยดูวิวไปด้วย ”
“ อยากค่ะ ลุงเพลิงพาไปหน่อยนะคะพี่แฟรงค์ พี่เฟรไปไหมคะ ”
“ ไปครับ ไปค่ะ ”
” เธอดูสิเหมือนพ่อแม่ลูกมากเลยนะ “
” ใช่ๆ เหมือนมาก ”
เสียงของลูกค้าอีกโต๊ะเอ่ยพูดคุยกันทำให้คนหูดีอย่างเพลิงได้ยินก่อนจะหันไปมองยังทับทิมที่นั่งดูเมนูอาหารอยู่
“ อยากมีไหมลูก ” เพลิงเอ่ยถามทับทิมยิ้มๆ
“ อะไร…? “
” ถามว่าอยากมีลูกไหม “
” ไม่ “
“ หึ! “ เพลิงทำเพียงหัวเราะเบาๆในลำคอก่อนจะหันมาสนใจเด็กๆต่อ ทุกคนนั่งกินอาหารที่สั่งมาเงียบๆเสร็จจากมื้ออาหารทั้งสองก็พาเด็กๆกลับบ้าน
ภายในบ้านหลังใหญ่มีพ่อๆแม่ๆนั่งรอเด็กๆกันอยู่
” คุณตา คุณยายข๋าพวกเรามาแล้วค่ะ “
” อย่าวิ่งกันสิเดี๋ยวก็หกล้ม ”
เสียงพ่อพายุเอ่ยเสียงดังเมื่อเห็นสามแฝดวิ่งเข้าบ้านมา
“ โอ๊ะ..พ่อลมก็อยู่ด้วย ” เฟรย่าเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสายลมนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา
“ ไหนมาเล่าให้ฟังหน่อยไปอยู่กับตามาเล่นอะไรกันมาบ้าง ”
“ พี่แค่ฉีกเอกสารเล่นครับ ”
“ ฉีกเอกสาร เอกสารอะไรวะ ” สายลมหันไปถามเพลิงที่เดินตามหลานเข้ามา
“ น่าจะเอกสารสำคัญเห็นวุ่นวายกันทั้งตึก ”
ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า
สายลมระเบิดหัวเราะชอบใจออกมาทันทีกับความแสบซนของสามแฝด
“ วันหลังก็ฉีกเอกสารของแด๊ดเล่นบ้างของแด๊ดเรานะมีเยอะเอกสารที่ไม่ใช้ ”
“ ในห้องทำงานเหรอครับ ”
“ ใช่ในห้องทำงานบนโต๊ะทำงานฉีกได้หมดเลย ”
“ ครับ ” เด็กน้อยรับคำอย่างว่าง่ายสายลมมักจะชอบใช้เด็กๆทำอะไรแปลกๆแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง
“ ไปโรงเรียนกันเป็นยังไงบ้าง ไอ้อ้วนยังไปโรงเรียนอยู่ไหม ”
“ ไปครับแต่อยู่คนละห้องกันแล้ว สงสัยคงกลัวเก้าอี้ติดตูดอีก “
แฟรงค์เอ่ยบอกเพื่อนตัวอ้วนโดนแกล้งไปครั้งเดียวไม่กล้าเรียนห้องนั้นอีกจนคุณครูต้องย้ายให้ไปเรียนอีกห้อง
” ร้ายจริงๆคืนนี้จะนอนกับใคร ”
“ เดียจะนอนกับลุงเพลิงกับป้าทับทิมค่ะ ” ฟาเดียรีบยกมือตอบเสียงดังทำให้ลุงเพลิงยิ้มกริ่มออกมาทันที
“ จะนอนได้ยังไงละลูกกับลุงเพลิงป้าทับทิมต้องเลือกคนใดคนนึงนะ ” แม่รินที่นั่งอยู่เอ่ยถามหลานออกไป
“ ได้ค่ะเพราะลุงเพลิงจับนมป้าทับทิมแล้ว นอนกันสามคนเดียลุงเพลิง ป้าทับทิมใช่ไหมคะลุงเพลิง ”
“ จับนม! ”
เสียงแม่รินและแม่พลอยใสเอ่ยขึ้นพร้อมกันก่อนจะมองไปยังเพลิงทีทับทิมที
“ ฟาเดียพูดอะไรเนี่ย ”
“ ก็เรื่องจริงนี่ค่ะ ลุงเพลิงบอกคุณยายเองว่าจุ๊บป้าทับทิมไปทีนึงแล้วก็จับนมไปทีนึง ”
กลายเป็นคนที่ฟ้องเรื่องทั้งหมดเป็นฟาเดียหลานน้อยตัวเล็กของบ้าน พ่อพายุกับพ่ออาทิตย์ต้องหันไปมองหน้ากันทันที มีเพียงเพลิงที่ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรนั่งยิ้มกริ่มด้วยความชอบใจ
- ย้อนกลับไปขณะที่เพลิงอุ้มหลานเดินออกจากร้านอาหาร -
” ฟาเดีย “
” ค่ะ “
” เดี๋ยวกลับบ้านฟาเดียไปฟ้องตาๆยายๆว่าลุงจุ๊บป้าทับทิมและจับนมป้าทับทิมแล้วก็บอกว่าคืนนี้จะนอนกับลุงกับป้าทับทิมด้วยโอเคไหมกล้าพูดหรือเปล่า ”
“ โอเคค่ะ กล้าพูดอยู่แล้ว ”
“ ดีมากคนเก่งของลุงเดี๋ยวพรุ่งนี้ลุงจะพาไปนั่งเรือดูวิว ”
“ เย้!! จะได้นั่งเรือลำใหญ่แล้ว ”
ทั้งหมดมันคือแผนของเพลิงกับฟาเดียผู้ร่วมขบวนการเพราะเขารู้ว่าทับทิมไม่กล้าบอกใครเรื่องนี้อย่างที่ปากว่าแน่ๆเลยต้องยืมมือหลานให้มาช่วย ทุกครั้งที่ฟาโรกับพราวฟ้าไม่อยู่เด็กๆจะได้เลือกนอนกับตาๆยายๆหรือกับลุงๆป้าๆตามแต่ใจของสามแฝดส่วนฟาเดียถ้าไม่นอนกับเพลิงก็ต้องนอนกับทับทิมเป็นส่วนใหญ่
^^