“ใช่ครับ เดี๋ยวไปรอรับยาแล้วก็กลับบ้านได้เลย ว่าแต่คุณไทเลอร์ไม่มาด้วยเหรอ”
พิลาสินีหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยช่วงนี้เขาคงยุ่งมากถึงไม่ได้โทรหาเธอกับลูกเลย เมื่อครู่เธอโทรไปหาเขาอีกครั้งแต่เขาก็ไม่ได้รับสายและไม่ได้โทรกลับมา
“คุณไทเลอร์ไปดูที่ดินที่ฝรั่งเศสน่ะค่ะ”
อเล็กซานเดอร์พยักหน้า ไม่อยากถามต่อเพราะสีหน้าไม่สู้ดีของพิลาสินี เขาอาสาอุ้มมาลีไปส่งที่รถ ก่อนจะช่วยปิดประตูให้อย่างเรียบร้อย
“ขอบคุณนะคะคริส”
“บ๊ายบายค่ะแม่ มาลียังไม่กลับได้ไหมจะอยู่กับลุงหมอ”
“ทำไมแบบนั้นล่ะคะมาลีมากับแม่ทำไมไม่กลับด้วยกัน”
เด็กหญิงยิ้มหวานแล้วจับมือลุงหมอไว้แน่น “ลุงหมอใจดีค่ะมามี้ขา มีของเล่นเยอะเลย มามี้กลับไปทำงานเถอะฝากลุงหมอเลี้ยงมาลีก็ได้ค่ะ” เด็กหญิงช้อนดวงตากลมโตสดใสขึ้นมองทันตแพทย์หนุ่ม “จริงไหมคะลุงหมอ”
“เอ่อ...” ไทเลอร์ตอบไม่ถูก แม่หนูน้อยหัวไวคงติดใจของเล่นเข้าแล้ว
“ลุงหมองานยุ่ง มาลีอยู่กับล
