บทที่ 13
ขอโทษ
19.00 น.
[สวัสดีค่ะคุณพี่TY56]
เสียงหวานดังตามสายทำให้ไทป์ฉีกยิ้มกว้าง ถึงเสียงฟังดูแปร่งๆ แต่ก็ต้องปัดตก เมื่อภาพหน้าจอที่ถ่ายให้เห็นตั้งแต่หน้าอกจนถึงเอวคอด ดึงความสนใจให้เขาเพ่งมองไม่วางตา
สวรรค์..ขาวอมชมพูของจริงแม่คุณเอ๊ย
นมก็ใหญ่ ผิวก็ขาว โอ๊ย..ดีสุดๆ
“สวัสดีครับอายะ”
ไทป์เอ่ยทักทายคนในจอ ที่อยู่ในชุดเสื้อตาข่ายมองเห็นบราเซียร์สีแดงด้านใน ส่วนช่วงล่างเป็นกางเกงขาสั้นสีครีมตัวจิ๋ว ร่องอกโผ่ลพ่นคอเสื้อเล่นเอาเลือดในกายสูบฉีดวิ่งพล่าน
[............]
“สวัสดีครับอายะ ทำไมเงียบล่ะครับ hello ได้ยินมั้ยคนสวย”
ไทป์ทักทายอีกครั้งเมื่อมีแต่ความเงียบ นานนับนาทีจึงมีเสียงตอบกลับมา
[ได้ยินค่า ขอโทษที่เงียบนะคะ บังเอิญน้องแมวที่เลี้ยงไว้มากวน]
“นึกว่าตื่นเต้นจนสลบไปแล้ว” ไทป์หัวเราะเมื่อคิดว่าอายะเสียอาการที่ได้ยินเสียงของเขา แค่เสียงก็ถึงกับอึ้งเลยเหรอวะ
แหม๊..
