บทที่ 29
เตือนครั้งสุดท้าย
วันเวลาล่วงเลยมาจนถึงช่วงใกล้สอบปลายภาค ซึ่งเป็นวันครบกำหนดส่งรายงานวิชาเคมีพื้นฐาน ขาเรียวก้าวฉับ ๆ ตรงไปยังห้องพักอาจารย์ มือกระชับสายกระเป๋าผ้าใบใหญ่ รู้สึกไม่มั่นใจ และไม่อยากเผชิญหน้ากับอาจารย์โรสเท่าไรนัก เพราะหลังจากถูกสั่งห้ามเรื่องไทป์ อีกฝ่ายก็จ้องจับผิดเธอหนักขึ้น
ล่าสุดก็กล่าวหาเรื่องการแต่งตัว ว่าเธอเหมือนดาราเอวีเกินไป ทำให้เพื่อนร่วมคลาสหัวเราะ เอาคำพูดมาล้อเลียน พยายามคิดหาสาเหตุทำไมถึงถูกเพ่งเล็ง ซึ่งคำตอบที่ได้คือ ไม่มี และ ไม่รู้
“หนูเอางานมาส่งค่ะอ.โรส” อ้ายว่างรายงานเล่มหนาบนโต๊ะ งุดหน้าต่ำไม่กล้าสบตา
“นั่งก่อนสิกุลธิดา อาจารย์มีอะไรจะคุยด้วยนิดหน่อย”
“ค่ะ” อ้ายหย่อนสะโพกนั่งบนเก้าอี้ ทำใจกล้าสบตากับอาจารย์คนสวย และก็ต้องหน้าซีดเมื่ออีกฝ่ายจ้องเธอราวกับเป็นศัตรูคู่อาฆาต
“อาจารย์เตือนเธอแล้วไม่ใช่เหรอ เรื่องนายชนรพ”
“คะ?”
อ้ายเสี
