It’s been a week since ‘yung pangyayaring yaon. At hindi ko alam ko masisisyahan pa ba ako na sa loob ng pitong araw na iyon ay never na nagtagpo ang landas namin o malulungkot ako kasi feeling ko iniiwasan rin niya ako.
I mean, seryoso ba talagang hindi man lang kami aksidenteng nagkasabay na kumain sa kusina o di kaya’y naglakad sa pasilyo ng bahay. Magiging possible lang na hindi kami magkita kung sinsadya niyang huwag magpakita sa akin, which is nakakaasar sa part ko. Ano bang gusto niya? Ako ang unang lumapit at pumansin sa kanya?
Kahit papaano naman ay na-mi-miss ko na rin ang presensiya niya. Hindi ko lang alam ko ganoon din siya sa akin ngunit tila ba malabo ‘yung mangyari lalo na at nandiyan lang naman ang kabit niya.
Tumingin ako sa orasan upang tignan kung perfect na ba ang
