“มัทนาน่ะเหรอ จะบ้าเหรอ ฉันไม่เคยจูบมัทนาเลยนะ อ้อหรือว่าวันที่มัทนาฝุ่นเข้าตาแล้วฉันบังเอิญเดินผ่านไป ก็เลยช่วยเอาฝุ่นออก ก็แค่นั้น” ปุณณ์ไม่อยากเชื่อว่าต้นเหตุที่เธอจากเขาไปมันจะเป็นเรื่องนี้ แม่เจ้าพระคุณจะรู้บ้างมั้ยว่าเขาเสียใจมากแค่ไหน เขาอยากจะเอาหัวโขกพื้นให้มันรู้แล้วรู้รอด ถ้าสาเหตุมันมาจากเรื่องนี้จริงๆ ที่เขาเสียใจแทบตายมันคืออะไรเหรอ
“พูดจริงหรือแก้ตัว” แพรใสเอ่ยถามด้วยความสงสัย สิ่งที่เขาพูดมันทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก ถ้ามันคือความจริง เธอนี่มันงี่เงาที่สุดในโลกแล้วนะ แล้วที่สำคัญวันนั้นเธอแค่เห็นด้านหลัง เธอไม่ได้เดินเข้าไปดู เธอก็เลยไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วเขาทำอะไรกับมัทนากันแน่ จะใช่จูบแบบที่เธอคิดมั้ย
“ก็จริงน่ะสิ ที่ย้ายโรงเรียนไม่บอกฉันเพราะเรื่องนี้จริงๆ เหรอแพร” ปุณณ์เอ่ยถามอีกครั้งด้วยท่าทางจะบ้าตาย
“จริง” แพรใสตอบอย่างรู้สึกผิด
“ถ้าเธอถามฉันสักนิด เราอาจจะได้แต่งงาน
