[ PART น้ำหวาน ]
สุดท้าย คำว่ารักมันก็หลุดออกมาจากปากของอีกคนจนได้ ต่อให้ฉันจะได้คำนั้นมาด้วยวิธีไหน แต่มันชื่นใจที่สุดเลย
สามเดือนที่คบกัน ใครจะมองว่ามันสั้นเกินกว่าจะเก็บมาจริงจังก็ช่างเขา ฉันไม่แคร์ แค่เราใจตรงกัน แค่ทุกวันนี้ ฉันมองแบบไม่เข้าข้างตัวเองแล้วมีความรู้สึกว่ามันมีความสุขมาก เท่านั้นก็เพียงพอ
"ขอจับมือหน่อยค่ะ" ฉันตวัดแขนไปด้านข้างในทิศทางที่อีกคนนั่งอยู่ ขยับมือเพื่อขอให้อีกคนเลื่อนมือมาประสานกันเป็นหนึ่งเดียว พี่ฉลามยอมเลื่อนมือมาจับมือฉัน ความอบอุ่นในตอนที่ได้สัมผัสกัน มันดีมากๆ เลย
"พรุ่งนี้ เรากลับกรุงเทพฯ กันนะคะ"
"อือ"
"อดทนหน่อยนะ ไว้กลับไป..." ฉันเอียงคอมอง พลางเว้นช่องว่างอย่างจงใจ ใบหน้าแดงขึ้นมาเรื่อยๆ รอยยิ้มผุดขึ้นมาจางๆ
"ไว้กลับไป ...เดี๋ยวจัดเต็มให้เลย"
"เดี๋ยวเถอะ!" พี่ฉลามหันมาถลึงตาใส่ แต่ก็ช่างเถอะ ฉันไม่สนใจหน้าดุๆ ของเขาสักนิดเลย
"พรุ่งนี้
