คำนั้นหลุดหายเข้าไปในปากหยักได้รูปที่ประกบปิดลงมาอย่างเร่าร้อน แมทเทียสบดเบียดปากของเขาบนกลีบปากนุ่มเพียงชั่วอึดใจก่อนเลื่อนออกและกระซิบเสียงหน่วง
“มันสายเกินไปแล้ว เก็บคำนี้เอาไว้ใช้กับลูกในวันที่คุณไม่ได้อยู่กับพวกแก คุณอาจพูดมันอีกนับพันหน แต่เมื่อถึงเวลานั้น...คุณก็ทำได้เพียงแค่พูดกับตัวเอง”
“แมท...”
เสียงหวานหายเข้าไปในปากของชายหนุ่มอีกครั้ง ลิ้นหนาจ้วงลึกในโพรงปากฉ่ำ ถึงเขาจะกราดเกรี้ยวและพยายามบีบบบังคับตัวเองให้เกลียดชังลักษณ์นารามากขนาดไหนแต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ารสจูบของผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่าเป็นเมียของเขานั้นยังหวานจับใจและปลุกเร้าความต้องการในส่วนลึกที่ยังโหยหา
“แมท...แมท...”
หญิงสาวกระซิบชื่อของเขาบนริมฝีปากหยักที่เคล้าเคลียบนปากนุ่มของเธอ แมทเทียสเบียดตัวเข้าหา ตวัดแขนทั้งสองกระหวัดกอดร่างบอบบางใต้ผ้าห่มนวม ลมหายใจร้อนเป่ารดบนปลายจมูกเล็กรั้น ลักษณ์นาราแทบขาดใจ
