“ช่างน่าปลื้มใจ ดูซิ...เป็นคนอื่นแท้ ๆ แต่กลับมาช่วยดูแลลูก ๆ ของแมท แล้วแบบนี้จะไม่ให้ฉันรักได้ยังไงไหว แล้วดูแม่แท้ ๆ ของลีอากับคาลิน แม่นั่นไม่เคยใส่ใจลูกๆ แม้สักนิด หล่อนไม่รู้จักคุณค่าของความรักนอกเสียจากเงิน”
“แต่แมทส่งลิลลี่กลับเมืองไทยนี่คะ”
“ก็หล่อนอยากขโมยของฉัน! หล่อนอยากทำเลวใครที่ไหนเขาจะอยากเลี้ยงดู ขืนให้หล่อนอยู่ต่อไปมันคงพาพวกมาปล้นบ้านฉัน”
”เอ้อ...คุณผู้หญิงคะ พูดถึงเรื่องวันก่อนที่ลิลลี่ขโมยสร้อยของคุณผู้หญิงน่ะ มันเป็นเส้นเดียวกับสร้อยเส้นนี้ใช่ไหมคะ?”
คาลิสต้าหยิบของอย่างหนึ่งขึ้นมาจากถังขยะและเมื่อแอเรียลล่าเห็นก็ถึงกับผงะเพราะมันเป็นสร้อยเพชรส่องประกายในมือของแม่บ้าน นายหญิงลุกขึ้นและเดินเข้าไปหาเพื่อฉวยสร้อยเส้นนั้นมาไว้ในมือ
“คาลิสต้า...นี่เธอเก็บได้เหรอ?”
“ค่ะ...ฉันไม่ได้เก็บหรอกนะคะแต่เห็นมันอยู่ในถังขยะ ก็มันเป็นสร้องเพชรหลายสิบล้านของคุณผู้หญิงนี่คะ”
“มั
