"คบกันตั้งแต่เรียนมัธยมเลยหรอ ไม่ใจแตกตั้งแต่ตอนนั้นเลยหละ"
"ถ้าหนูใจแตกตั้งแต่วันนั้น พี่คงไม่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของหนูที่หรอก นี่หรอที่พี่บอกว่าพี่รักลิตา ถ้าพี่รักลิตาจริงๆพี่จะไม่พูดแบบนี้เลย"
"พี่ขอโทษพี่ปากหมาเอง แต่ที่พี่ดุพี่ว่าหนูเพราะพี่หวงหนูนะ"
"พี่ก็พูดแต่ขอโทษๆ แล้วพี่เคยทำได้ไหม ให้เกียรติลิตาบ้างได้ไหม หรือที่จริงแล้วพี่ไม่เคยรักลิตาเลย "
"ไม่ใช่แบบนั้นนะลิตา " (เอาไงดีวะกูไปไม่เป็นเลย )
"หนูลืมไปว่าพี่เคยบอกว่าหนูไม่ใช่สเปคของพี่ หนูเป็นแค่นางบำเรอที่พี่ยังไม่เบื่อ ก็แค่พี่หวงไว้แค่นั้นเอง แค่ของเล่นชิ้นนึงที่พี่ยังสนุกกับมันอยู่" แล้วไอ้เจ้าน้ำตาของเธอเนี่ยมันก็ไหลออกมาดีจริงๆ เอาซะกูไปไม่เป็นเลย ผมเลยต้องรีบกอดเธอไว้ แล้วลูบหัวเธอเบาๆ ผมไม่อยากทำให้เธอร้องไห้สักหน่อยจะร้องอะไรนักหนาวะ
"โอ๋ๆๆไม่ร้องนะครับ คนดีของไอ้วายุ พี่ขอโทษได้ไหม ขอโทษที่ทำให้หนูรู้สึกไม่ดี "
