TeddyBae #สนุกกับน้องเตย

CHAPTER 4

เพราะไม่มีพนักงานคนไหนกล้ามาเรียกใช้เตย ร่างบางจึงได้ทำการหางานเล็กๆ น้อยๆ ทำ เพื่อไม่ให้ตัวเองว่างจนเกินไป ช่วงเวลานี้พนักงานจะเข้ามาเพื่อเช็กของและจัดเตรียมร้านให้เรียบร้อยเพื่อให้พร้อมสำหรับเปิดร้านในเวลาสามทุ่ม

มือขาวหยิบผ้าผืนสะอาดขึ้นมาเช็ดแก้วตรงหน้าที่วางเรียงรายจนเต็มโต๊ะ เวลาที่เตยตั้งใจจดจ่อกับสิ่งที่ทำจนตัดขาดจากสิ่งรอบกาย ฟันขาวจะขบลงยังริมฝีปากล่างอย่างที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว ดูแล้วช่างน่ารักเหลือเกินในสายตาของเหล่าพนักงานที่ลอบมองเตยอยู่ห่างๆ

หลังจากที่เช็ดแก้วจนเสร็จเรียบร้อย คนสวยที่สวมใส่กางเกงขาสั้นจึงเลือกที่จะเดินดูนู่นดูนี่ไปทั่วร้าน โดยไม่รู้เลยว่าขาสวยๆ กับแก้มก้นขาวๆ กำลังจะทำให้บางคนเลือดกำเดาพุ่ง

“ร้านใกล้จะเปิดแล้วนี่”

น้ำเสียงหวานเอ่ยขึ้นกับตัวเองพลางเหลือบมองนาฬิกาที่แขวนไว้บนผนังมุมหนึ่งของร้าน ตั้งแต่เข้ามาที่ร้านจนถึงตอนนี้แฝดคนพี่ก็ยังคงเก็บตัวเงียบอยู่ในห้องทำงานชั้นสาม ไม่ได้ลงมาดูลูกน้องที่เตรียมร้านอยู่ด้านล่าง

ดวงตาสีน้ำตาลสวยกวาดมองรอบๆ ร้านอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรให้ทำต่อจึงคิดว่าจะขึ้นไปชั้นสามเพราะไม่อยากอยู่เกะกะพนักงานในร้าน แม้ว่าตัวเขาเองจะอยากช่วยเสิร์ฟเครื่องดื่มก็เถอะ แต่ก็กลัวว่าถ้าทำโดยไม่ขอสองแฝดก่อนก็อาจจะเป็นเรื่องได้

เมื่อคิดได้ดังนั้นสองขาเรียวจึงสาวเท้าเข้าไปหาฝนที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดแต่งยูนิฟอร์มประจำเดอะเจคลับ โดยการใช้ปลายนิ้วสะกิดเบาๆ บริเวณลาดไหล่เล็กของเด็กสาว

“อ้าว มีไรพี่เตย” ฝนเอ่ยถามพี่เตยคนสวยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัย

“พี่จะขึ้นไปชั้นบนนะ”

“ขึ้นไปอยู่กับเฮียเถอะๆ นี่ร้านก็จะเปิดแล้ว ว่าแต่หนูไม่เห็นเฮียไจ๋เลย” เพราะโดยปกติเฮียแฝดมักจะเข้าร้านมาพร้อมกัน แต่ทว่าวันนี้มีเพียงเฮียเจย์เท่านั้นที่เข้าร้านมาตั้งแต่เมื่อเย็น

“เดี๋ยวเฮียไจ๋ตามมา” เตยตอบกลับไปโดยเรียกไจ๋ว่าเฮียตามเด็กสาวตรงหน้า

“อ่อ โอเค”

“งั้นพี่ไปแล้วนะ”

เตยยกมือโบกบ๊ายบายให้กับฝนก่อนจะขึ้นไปยังชั้นสามด้วยจังหวะก้าวเดินสม่ำเสมอ บรรยากาศบนชั้นสามของเดอะเจคลับเงียบสงบเพราะเป็นชั้นส่วนตัวของเจ้าของคลับ นานๆ ครั้งสองแฝดจะจัดประชุมพนักงานที่ห้องประชุมซึ่งอยู่อีกฝั่งของห้องทำงาน ในตอนนั้นแหละเหล่าพนักงานถึงจะมีโอกาสได้ขึ้นมาบนชั้นนี้ หากเป็นช่วงเวลาปกติแล้วมีเรื่องเร่งด่วนต้องมาตามสองแฝด ส่วนมากพนักงานก็มักจะใช้โทรศัพท์ประจำร้านกดสายตรงขึ้นมา

แกร๊ก

ประตูบานใหญ่ถูกมือขาวผลักเข้าไปเบาๆ ก่อนจะปิดมันลงหลังจากที่แทรกกายเข้ามาด้านในแล้ว ชั้นสามมีสี่ห้องนอน สองห้องทำงานของฝาแฝด และมีห้องประชุมใหญ่อยู่อีกหนึ่งห้อง

เพราะไม่อยากรบกวนการทำงานของแฝดคนพี่ เตยเลยเลือกที่จะเข้ามาอยู่ในห้องนอนมากกว่าไปหาเจย์ที่ห้องทำงาน อย่างที่บอกว่าชั้นนี้มีสี่ห้องนอนเนื่องจากแบ่งเป็นห้องนอนของเตย เจย์ ไจ๋ และอีกห้องเอาไว้เผื่อมีเพื่อนมานอนค้างที่คลับด้วย

เตียงสีขาวตรงหน้าดึงดูดความสนใจให้เตยเดินเข้าไปหาก่อนจะทิ้งกายลงอย่างแรงจนผ้าห่มที่ถูกปูไว้อย่างดียับยู่ ใบหน้าสวยถูไถไปมาพร้อมกับจมูกรั้นที่สูดเอากลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มเข้าสู่ปอด แขนเรียวเอื้อมไปคว้ารีโมตคอนโทรลไฟภายในห้องให้หรี่ลง ก่อนจะปิดเปลือกตาลงช้าๆ พร้อมกับคลี่รอยยิ้มอย่างพึงพอใจ

ครืดๆ

เปลือกตาสีไข่มุกที่ปิดลงไปชั่วครู่ลืมขึ้นมาอีกครั้งเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนบริเวณก้นกลมกลึงซึ่งเขาเอาโทรศัพท์ใส่เอาไว้ที่กระเป๋าหลังกางเกง เสียงสั่นครืดๆ ยังคงดังต่อเนื่องเมื่อผู้เป็นเจ้าของยังคงไม่เอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาดู

เตยขมวดคิ้วพร้อมกับยู่ปากน้อยๆ อย่างขัดใจ เพราะเขากำลังจะพักสายตาสักงีบ แต่สุดท้ายก็ต้องเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์เจ้าปัญหาที่สั่นจนรัวๆ จนเขานึกหงุดหงิดเล็กน้อย

“หืม?”

มือเรียวคว้าเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูแจ้งเตือนที่สั่นเป็นเจ้าเข้าตรงหน้า ก่อนจะเลิกคิ้วน้อยๆ เมื่อเห็นว่าแจ้งเตือนมันมาจากแอคเคาท์ TeddyBae ปลายนิ้วกดจิ้มลงยังบริเวณหน้าจอของโทรศัพท์เครื่องหรูสองสามครั้ง

[คิดถึงน้องเบย์จังเลยค่ะ หนูหายไปไหนหลายวัน]

[มาลงรูปหน่อยครับคนสวย ไม่มีรูปให้ดูตอนชักเลย]

[ถ่ายรูข้างหลังมาลงหน่อยได้ไหม ตัวโคตรขาวอะ ตรงนั้นต้องชมพูมากแน่ๆ]

[คิดถึงน้องเบบบบบบบย์]

[ลงรูปหน่อยค้าบ อยากน้ำแตก]

สรุปได้ว่าแจ้งเตือนที่สั่นรัวๆ นั้นมาจากแอคเคาท์ลับของเตยเอง ร่างบางไล่สายตาอ่านข้อความที่ส่งมาจากแฟนคลับของเบย์ทุกข้อความอย่างตั้งใจ พลันความหงุดหงิดก่อนหน้านี้หายไปคล้ายกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน การที่แฟนคลับเรียกร้องหารูปจากเบย์แบบนี้ นั่นแสดงให้เห็นว่าคนเหล่านั้นยังให้การสนับสนุนเบย์อยู่ ซึ่งมันรวมไปถึงยอดเงินที่เบย์จะได้รับมันด้วย

และเบย์ก็คือเตยเอง

แฟนคลับสนับสนุนเบย์เยอะ ก็เท่ากับเตยจะมีเงินใช้เยอะๆ แม้ว่าถึงจะไม่มีแอคเคาท์ลับ พวกแฝดมันก็ยังโอนเงินมาใส่บัญชีเขาทุกเดือนก็ตาม ก็ไม่อยากใช้เงินพวกแฝดนี่นา เตยไม่อยากทำตัวเหมือนปลิงที่เกาะเจย์กับไจ๋แบบนั้น

จากที่นอนคว่ำอยู่บนเตียง เตยจึงพลิกตัวขึ้นนอนหงายพร้อมกับดวงตาที่ยังไล่อ่านข้อความที่ส่งมาจากแอคเคาท์ลับของตน อืม เขาก็ไม่ได้อัปโหลดรูปลงแอคเคาท์หลายวันแล้วนี่นา

รูปวาบหวิวที่ถ่ายนั้นส่วนมากเตยจะเก็บมันไว้ในคอมพิวเตอร์ที่คอนโด เพราะมันดูปลอดภัยกว่าเก็บไว้ในโทรศัพท์ เลยทำให้แม้ตอนนี้เตยจะอยากอัปโหลดรูปตามคำเรียกร้องจากแฟนคลับ แต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้ นอกจากถ่ายใหม่เท่านั้นแหละ ซึ่งตัวเขาในตอนนี้ขี้เกียจเหลือเกิน เอ๊ะ หรือจะถ่ายแก้มก้นที่โผล่พ้นขอบกางเกงขาสั้นดีนะ

“ไม่เอาดีกว่า รูปในคอมเด็ดกว่านี้”

บ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะล้มเลิกความคิดที่จะถ่ายรูปตัวเองเพื่ออัปโหลดลงแอคเคาท์ TeddyBae รูปในคอมพิวเตอร์เด็ดกว่านี้อีก ดังนั้นเดี๋ยวกลับคอนโดค่อยไปอัปโหลดรูปลงสักรูปสองรูปแล้วกัน

นิ้วเรียวของเตยปัดหน้าจอแสดงข้อความจากแอคเคาท์ลับทิ้งไป ก่อนจะสลับเข้าไปเช็กข่าวสารทั่วไปจากช่องทางโซเชียลที่มีอยู่น้อยนิดในโทรศัพท์

ริมฝีปากสวยเผยอน้อยๆ ยามที่เตยอ้าปากหาวหวอดๆ น้ำสีใสเอ่อคลอดวงตาสีน้ำตาลเอาไว้เมื่อเตยหาวขึ้นมาอีกรอบ เปลือกตาสีมุกขยับเชื่องช้าอีกทั้งยังปรือปรอย มือขาววางโทรศัพท์ลงข้างตัวเมื่อความง่วงงุนเริ่มครอบงำสติสัมปชัญญะทีละน้อย เรือนกายสวยงามขยับยุกยิกเพื่อให้ได้ท่านอนที่สบายตัว เตยคว้าผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายเอาไว้ก่อนจะขดตัวน้อยๆ ราวกับลูกแมว ดวงตาพริ้มหลับลงด้วยจังหวะเชื่องช้าแล้วเพียงไม่นานเตยก็เข้าสู่ห้วงนิทราไปพร้อมกับลมหายใจที่เข้าออกอย่างสม่ำเสมอ

**

“อื้อ”

สัมผัสเปียกแฉะน่ารำคาญบริเวณแผ่นอกทำให้เตยต้องส่งเสียงครางประท้วงในลำคออย่างขัดใจ มือคู่น้อยยกขึ้นปัดป่ายไร้ทิศทางเพื่อหวังว่าจะขับไล่สิ่งที่กำลังก่อกวนเขาให้ตื่นขึ้นมาจากฝันหวาน แต่ทว่าข้อมือทั้งสองข้างกลับถูกคว้าไปจับไว้แน่นพร้อมกับความรู้สึกเสียววูบบริเวณท้องน้อยที่แล่นมาอย่างกะทันหัน

“จะนอน อ้ะ”

“จ๊วบ”

ความรู้สึกเจ็บแปลบบริเวณแผ่นอกทำให้เปลือกตาของเตยค่อยๆ ลืมขึ้นมาอย่างเชื่องช้า อาจจะเพราะยังอยู่ในอาการง่วงงุนจึงทำให้ภาพตรงหน้าพร่าเบลอจนมองไม่ชัดเจน ทว่าก็ยังพอมองเห็นร่างสูงของใครบางคนคร่อมกันอยู่ด้านบน

“นมหวานจังเลยค่ะ”

เสียงแหบพร่าบวกกับเส้นผมสีเทาที่คลอเคลียอยู่บริเวณแผ่นอกเริ่มทำให้สติของเตยเด่นชัดขึ้นมาเรื่อยๆ ข้อมือยังคงถูกพันธการไว้ด้วยมือหนาของคนที่ดูดเลียยอดอกสีระเรื่อ เสียงครางหวานเริ่มดังขึ้นเมื่อคนด้านบนออกแรงดูดยอดอกราวกับเด็กทารกที่กำลังดูดนมของมารดา

“อื้อ จะ...ไจ๋—”

“ว่าไงคะ”

ไจ๋ตอบกลับด้วยน้ำเสียงแหบพร่าที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเจ้าตัวกำลังมีอารมณ์อย่างถึงที่สุดกับคนที่นอนทอดกายอยู่ใต้ร่าง เตยบิดกายน้อยๆ เมื่อถูกพันธการอยู่ใต้อาณัติของคนที่ตัวใหญ่กว่า ข้อมือทั้งสองข้างถูกกดเอาไว้กับเตียงข้างลำตัว โดยมีไจ๋ที่กำลังมัวเมาไปกับการดูดนมเตยอย่างที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

“ใส่กางเกงสั้นจัง”

ความจริงไจ๋อยากดึงกางเกงเตยทิ้งแล้วซุกหน้าเลียตรงนั้นมากกว่าด้วยซ้ำ แต่เห็นคนสวยนอนหลับด้วยใบหน้าจิ้มลิ้มพร้อมกับเสื้อที่ถลกขึ้นสูงจนเห็นเอวคอดและแผ่นอกขาว มันทนไม่ไหวจริงๆ อยากลงลิ้นเลียทั้งตัว เดี๋ยวเลียข้างบนก่อน แล้วค่อยจับอ้าข้าเลียข้างล่างทีหลัง

“อื้อ ไจ๋ มันเสียว”

“ก็ดูดให้เสียว”

“มาตั้งแต่เมื่อไหร่ อ้ะ!”

“มาสักพักแล้วค่ะ นอนน่ารักดีมันอดใจไม่ไหว”

“อื้อ พอก่อน หยุดเลีย”

“อย่าห้าม ทำงานมาเหนื่อยมาก ถ้าไม่ให้กูเลียข้างบน กูเลียข้างล่างนะ คิดถึงรูสีชมพูของมึง”

“ไจ๋!”