นารินนั่งหน้ากระจกโต้ะเครื่องแป้งแล้วถอนหายใจออกมา ตอนนี้เข้าสัปดาห์ที่8แล้ว เพิ่งเสร็จงานแต่งมาไม่กี่วัน หญิงสาวหน้าสวยที่สวมชุดไทยในวันนั้นหายไปไหน ทำไมเจอเพียงยัยหน้าสิวที่นั่งตรงนี้ นารินไม่เคยมีสิวขึ้นเยอะขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ตั้งแต่เป็นวัยรุ่น เธอไม่เคยมีปัญหาสิวเลย จะมีเพียงเม็ดสองเม็ดขึ้นเวลาที่เป็นประจำเดือนเท่านั้น แต่วันนี้เธอมีสิวอักเสบขึ้นที่แก้มและหน้าผากหลายจุด นารินลงมือแต่งหน้าเบาๆแล้วอดน้ำตาไหลออกมาไม่ได้
ภัทร์ยืนแต่งตัวอยู่ข้างๆก็ตกใจ เมียเค้าเป็นอะไร แต่งหน้าไปร้องไห้ไป
" นาเป็นอะไร "
เสียงเค้าถามด้วยความห่วงใยก่อนจะนั่งลงที่ข้างๆเธอ มือเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน
" นาเป็นสิวอักเสบ เต็มหน้าเลย "
เสียงพูดออกมาสะอึกสะอื้น ดูน่าสงสาร แต่เค้ากลับหัวเราะออกมา
" เป็นสิวเองไม่ใช่เรื่องใหญ่ นาจะร้องทำไม "
เค้าบอกอย่างขำๆคลายกังวล นารินค้อนใส่เค้า
" นาเป็นสิวอัก
