นารินรู้สึกว่าตัวเองหิวอยู่ตลอดเวลา ภัทร์มองคนข้างๆที่นั่งกินผลไม้แล้วยิ้ม
"สี่ทุ่มแล้วยังจะกินอีก เดี๋ยวปวดท้อง"
นารินกัดเชอรี่เข้าปากอย่างเอร็ดอร่อยไม่ฟังเสียงคนที่นั่งข้าง ภัทร์ดึงแก้มเล่นเบาๆ
"อ้วนนะเนี่ยแก้มออกเลย"
นารินหันหน้าหนีแล้วกินต่อจนหมดกล่อง ภัทร์แกล้งโวยเสียงดัง
" นา กล่องนี้500กรัม 350บาทนะ นากินทีเดียวหมดกล่อง ภัทร์จะเอาตังค์ที่ไหนมาซื้อให้กิน "
นารินเดินออกมาจากห้องน้ำ ยืนน้ำตาคลอใส่เค้า
"หวงมากใช่ไหม เชอรี่กล่องเดียว พรุ่งนี้นาจะไปซื้อมากินห้ากล่อง แล้วจะไม่เอาเงินภัทร์สักบาท"
พูดจบก็เดินเช็ดน้ำตาเข้าห้องนอนไป ภัทร์ส่ายหน้าแล้วยิ้มออกมาก่อนจะเดินตามไป
"พูดเล่น ภัทร์พูดเล่น พรุ่งนี้จะพาไปซื้อ เอาที่นาสบายใจเลย ไม่บ่นสักคำ กี่กล่องกี่โล ตามใจนาเลย"
เค้าบอกเสียงอ้อนๆ นารินกอดเค้าแล้วหลับไป
มือบางหยิบแผงยาหัวเตียงออกมาแล้วดูปฎิทินที่วางอยู่ก่อนถอนหายใ
