Nahihiya akong lumabas ng kwarto, wala akong lakas at tapang na loob kaya nagpasya akong magkulong na lang muna ngayon.
Nakatingin ako ngayon sa gumagalaw na siradora.
Niluwa ng pinto si Hydee at kunot noo na nakatingin sa akin. Parang nagtataka sa pananahimik ko.
Hinihintay ko na lang na asarin niya ako o pagalitan dahil sa ginawa namin ni Kiran sa kwarto.
Ang totoo ay sobrang nahihiya ako sa kaniya. Pakiramdam ko ay para akong isang kandila na unti-unting nauupos.
Buong buhay ko ay ngayon ko lang naranasan na gusto kong maglaho sa harap niya.
"Ano'ng nangyari sa 'yo? Bakit para kang nalugi?" sunod-sunod na tanong niya sa akin.
Nagtataka ko siyang tiningnan. Wala ba talaga siyang alam?
Hindi niya ba ako narinig kanina? Ang mga halinghing ko ay masyado na iyong malakas.
Im
