เรื่องของแจน

ครั้งแรกของเรา

“แผล่บ แผล่บ แจ๊ะๆๆ” อาร์ตระบายลิ้นสากเลียวนถ้วนทั่วเนินอูมอุ่นจนไรขนเปียกฉ่ำ ก่อนจะใช้ลิ้นชำแรกร่องกลีบนุ่มหยุ่น ลากขึ้นลากลงกระตุ้นต่อมเสียวของฉันจนฉันเสียวสั่นก้นเผยอแทบไม่ติดพื้น

“อื้อ อาร์ต อูย อ๋อย เค้าเสียวนะ” มันเป็นความเสียวที่แสนทรมาน ลิ้นสากแสนร้ายของอาร์ตทำร่องสวาทของฉันอย่างมูมมามราวกับหิวโหย ชอนไชลิ้นแล้วดูดดุนสูบเม็ดกระสันเสียวของฉันอย่างรุนแรง

“โอ๊วส์ อาร์ต อื้อ เสียว อูย” ฉันรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก ทรมานจนแทบลืมหายใจ แต่กลับเผยอร่องร่านขึ้นป้อนปากลิ้นของอาร์ตด้วยความเต็มใจไม่กระดากอาย ยอมเป็นของหวานให้เขาดูดเลียโดยไม่ขัดขืนฝืนใจกาย

“อืออ อ่า อ่า...” อาร์ตครวญครางในลำคออย่างพึงพอใจเหมือนได้เสพของอร่อย ยามลากลิ้นสากขึ้นลงในร่องรักจนหัวสั่นหัวคลอน เชยชิมความสาวสดสูดซดน้ำสวาทเหนียวใสอย่างมันลิ้นด้วยความโหยหา...

“อ๊า อาร์ต ซี๊ดส์” ฉันอ้าปากหวอ หายใจหายคอแทบไม่ทัน ยามยวงสวาทกดเกร็ง หลั่งน้ำเมือกออกมาชโลมร่องร่านจนฉ่ำแฉะ กายสั่นระริกไปหมด

“โอ๊ะ อื้อ อื้อ...”

“อูวว อูววว อือออ” อาร์ตละเลงลิ้นดูดกินร่องสวาทของฉันอย่างสุขสม เช่นเดียวกับฉันที่เริ่มจะติดใจรสลิ้นของผู้ชายจนแทบไม่อยากให้เขาหยุด...

ฉันนึกอยากให้เขามุดอยู่ในหว่างขาของฉันไปเรื่อยๆตามที่ฉันต้องการ...ฉันต้องการมัน ฉันต้องการลิ้นของเขา และต้องการการสอดใส่ที่รุนแรง

“อะ อาร์ต ดีจัง” ฉันกระซิบบอกเขาด้วยเสียงกระเส่าซ่าน เม้มริมฝีปากแน่น แอ่นร่องสวาทสู้ลิ้นสากของแฟนหนุ่มจนหนำใจ ก่อนจะหันไปเห็นใครบางคนยืนอยู่ที่ประตูห้องเรียน

“โอ๊ะ...”

“โอ๊ะ...อ่าาา”

ฉันอุทานเบาหวิว ทั้งที่ตกใจจนใจสั่นระริก ยามสบตากับเด็กหนุ่มร่างท้วมสูงใหญ่ผิวดำคล้ำที่กำลังยืนจ้องเขม็งมาจากประตูห้องเรียน ท่วงท่าราวกับเป็นยมทูตจากนรกอย่างนั้นแหละ

“อ่า...” ฉันลืมความเสียวที่แฟนป้อนให้ไปชั่วขณะเลยล่ะ เพราะเอาแต่ตกใจที่เห็นเพื่อนของแฟนมายืนมองที่ประตูโดยไม่เกรงใจฉันเลย มองอย่างเดียวยังไม่พอ แต่ใช้มือสาวรูดลำเนื้อขนาดใหญ่ยาวของตัวเองไปด้วยอย่างมีอารมณ์

“อะ...”

ฉันเผลอจ้องมองดุ้นลำดำยาวของหมอนั่นตาค้าง เพราะมันเหมือนของนิโกรไม่มีผิด

“โอ้ว” ตอนเห็นสายตาหื่นของหมอนั่นก็ตกใจไปหนนึงแล้ว แต่พอเห็นเขากำลังสไลด์ท่อนเนื้ออย่างสุขสมพร้อมกับดูนมฉันไปด้วยก็ยิ่งช็อคไปอีก เพราะเขาคือนายวิน หรือยักษ์วิน มือกลองแห่งวงดนตรีร็อคของโรงเรียน หนึ่งในแก๊งเพื่อนของอาร์ตนั่นเอง