ร่างสูงโปร่งถลาตัวเข้ากระชากคอเสื้อของลูกน้องคนสนิทเข้ามาหาตัวอย่างแรงตามอารมณ์โกรธที่กำลังใกล้ปะทุ
ดวงตาคมกริบของเทวาแข็งกร้าว ถึงอย่างนั้นอินทัชก็ไม่ได้หลุดแสดงความหวาดกลัวใดๆ ออกมาเลย
"จริงๆ ผมไม่ได้รู้หรอกครับว่าเวลานี้ในทุกๆ วันคุณออกจากบ้านไปเพียงลำพังเพื่อไปที่ไหน แต่หากสิ่งที่ผมเดาคือคุณไปที่บ้านหลังนั้นมันคือเรื่องจริง ผมก็มองว่าสิ่งที่คุณทำมันโคตรไร้ประโยชน์เลย"
"ไอ้อินทัช!"
"คุณมีความสุขกับการแอบดูงั้นเหรอ คุณใจร้ายกับเขาสารพัด คุณคิดว่าเขาจะยังจมปลักอยู่แบบนี้ตลอดไปรึไง"
"..."
"ในเมื่อตัวของคุณเองไม่ยอมเลือกอะไรสักอย่าง ไม่ยอมตัดสินใจว่าจะจัดการยังไงกับชีวิตของผู้หญิงคนนั้นดี อีกฝ่ายเขาก็แค่จัดการชีวิตของตัวเองเพื่อเดินไปข้างหน้าต่อก็เท่านั้นเอง"
"แม่ว่าสิ่งที่อินทัชพูดมันถูกต้องแล้วนะลูก" เวลาเดินเข้ามาเมื่อคิดว่าได้จังหวะ
เธอเคยคิดว่าหลังจากวันนั้น การที่เทวายอมกล
