"ครีม"
"คะ?" คีรติขานรับด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดที่กกหู พร้อมทั้งปลายจมูกโด่งที่ซุกไซ้ไปตามซอกคอขาว
"จำเรื่องที่เราคุยกันที่ร้านอาหารได้ไหมครับ" เทวาเลื่อนริมฝีปากขึ้นมากดจูบที่ขมับบางหนักๆ ขนอ่อนถึงกับลุกซู่ เพราะคีรติเองก็จำได้ดีว่าที่อีกคนกำลังพูดถึงมันคือเรื่องอะไร
"เฮียขอได้ไหม..." คำขออย่างตรงไปตรงมาส่งผลให้คีรติพยักหน้ารับอย่างเขินอาย
ใบหน้าเชิดขึ้นในตอนที่ความเสียวซ่านแทรกผ่าน แม้จะเคยผ่านเหตุการณ์แบนี้มาด้วยกันแล้ว แต่เหตุการณ์นั้นมันก็เกิดขึ้นในตอนที่เธอและเขายังไม่เข้าใจกัน หากจะบอกว่า ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เต็มใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไร
"เฮียรักครีมมากนะ เฮียสัญญาว่าเฮียจะไม่มีวันลืมวันที่เฮียร้องขอโอกาส ให้ตายก็จะไม่มีวันลืมมันอย่างแน่นอน" คีรติยิ้มกว้างขณะที่ไฟในห้องนอนถูกปิดลง
มีเพียงเงาสลัวและกลิ่นหอมจ
