-9- เด็กดี
ร่างบางถูกกระเตงเข้ามาต่อบทรักเร่าร้อนภายในห้องนอนของเธอที่อยู่ชั้นล่าง มือเรียวจิกลงบนผ้าปูที่นอนครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อระบายความเจ็บปวด แต่มันก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะทำให้เธอเจ็บน้อยลงเลยสักนิด
"คุณติณ...ฉันไม่ไหวแล้ว" ร่างบางร้องขอความเห็นใจจากคนที่ถาโถมแรงกายลงมา ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
ติณณภพอัดกระแทกกระทั้นแกนกายใหญ่สองสามครั้งก่อนจะปล่อยสายธารน้ำรักเข้าไปในช่องทางรักบวมช้ำอย่างใจเย็น
มือหนาดึงแกนกายใหญ่ออกจากช่องทางรักบวมช้ำส่งผลให้สายธารน้ำรักที่ปลดปล่อยเข้าไปไหลย้อนกลับออกมาเปรอะเปื้อนบนที่นอน ติณณภพต้องมองใบหน้าอิดโรยของร่างบางด้วยแววตาไร้ความรู้สึก ก่อนจะลุกเดินกลับออกไป
ทันทีที่เสียงประตูปิดลง หยาดน้ำตาที่เหือดแห้งไปก่อนหน้านี้ก็พากันไหลรินลงมาอีกครั้ง
"ฮึก...ฮือ...ฮือ" เปลือกตาบางปิดลงอย่างอ่อนล้า เธอไม่กล้าแม้แต่จะมองสภาพของตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ แต่เธอก็ไม่อยากจะไปโทษ
