-26- บาดแผล NC
ติณณภพเดินดุ่มเข้ามาที่ห้องทำงานของขุนพลที่ชั้นสองทันทีที่เข้ามาภายในผับ มือหนาเปิดประตูเข้าไปภายในห้องทำงานอย่างถือวิสาสะ ติณณภพยืนมองร่างบางที่นอนหลับอยู่บนโซฟาด้วยความเย้ยหยัน ก่อนจะเดินตรงไปกระชากร่างบางให้ลุกมาประชันหน้า
"โอ๊ย!! คะ...คุณติณ"
ปอไหมพยายามลืมตามองเจ้าของการกระทำป่าเถื่อนด้วยความเหนื่อยล้า แวบแรกเธอดีใจที่เขากลับมา แต่แล้วความรู้สึกนั้นก็ต้องหายไปเมื่อได้ยินประโยคหลัง
"เพลียถึงขนาดหาทางกลับบ้านไม่ถูกเลยรึไง"
"อย่ามาดูถูกฉันนะ ฉันไม่ใช่คนนิสัยแบบคุณ"
"นิสัยฉันมันเป็นยังไง" ติณณภพเชิดหน้าถามอย่างท่าท้าย
"นิสัยไม่ดี ไหมไม่น่า..."
"ไม่น่าอะไร ไม่น่าขายตัวให้ฉันน่าจะไปขายให้มันตั้งแต่ทีแรกใช่ไหมล่ะ ทำไม ฉันเอาไม่ถึงใจเหรอ"
"หยุดดูถูกฉันสักที! อย่าลืมสิว่าคุณยกฉันให้คนอื่นไปแล้วคุณไม่มีสิทธิ์มาแตะเนื้อต้องตัวฉัน"
ปอไหมตอบกลับทั้งน้ำตา เพราะความมืดภายใ
