เวลาผ่านไปหลายวัน
หลังจากโสภีถูกฆ่า ตำรวจก็สันนิษฐานว่าอาจจะทะเลาะเบาะแว้งกับกลุ่มชายฉกรรจ์ที่กลายเป็นศพอยู่ริมข้าง ทำให้เกิดการยิงต่อสู้กันจนเสียชีวิต นั่นเพราะไฟจัดฉากทุกอย่าง เขามีอำนาจเงินทองและผู้มีอิทธิพลหนุนหลังมากมาย
สา หลังจากรู้ข่าวก็กลัวจนหัวหดเพราะรู้ดีว่าโสภีนั้นทำอะไร แถมยังให้คำปรึกษาไม่ตักเตือนจึงรีบเก็บข้าวของหนีหายโดยที่ไม่บอกกล่าวใคร
ชุมชนริมคลอง
"จริงหรือจ๊ะพี่ดาว!" บัวบูชาตกใจหนัก เมื่อรู้ข่าวประสบอุบัติเหตุของสา "โธ่พี่สา"
"แกจะไปสงสารมันทำไมคนแบบนั้น! ตายได้ก็ดีเจ้าคิดเจ้าแค้นไร้เหตุผล สมควรแล้ว"
"พี่ดาวอย่าพูดแบบนี้เลยนะคะมันไม่ดี อย่างน้อยเขาก็เป็นมนุษย์ร่วมโลกเดียวกับเรา อโหสิกรรมให้เขาได้จากไปอย่างสบายเถอะ"
"เฮ้อ~แม่คนดี! จ้าๆ อโหสิกรรมก็ได้"
ทว่าเวรกรรมน่าจะทำงานเร็ว รถทัวร์ที่สานั่งกลับบ้านที่ขอนแก่นเกิดประสบอุบัติเหตุตกเหวไม่มีผู้รอดชีวิตเลยแม้แต่สักรา
