หลายเดือนผ่านไป
สวนย่อมหน้าบ้าน
หลังจากสะสางเรื่องราวทุกอย่าง พร้อมบอกกล่าวขอโทษแม่ของบัวบูชา ทั้งนี้เพราะลูกสาวคนเดียวรักเขามาก แม่ไม่อาจขัดขวางเพราะเชื่อมั่นและเชื่อใจลูกสาวที่แสนดีมาเสมอ
"สวยจัง" เสี่ยจับดอกกุหลาบ "เธอปลูกเหรอ"
"ใช่ค่ะหนูปลูกเอง ดีนะที่ไฟไม่ลามมาเผาดอกกุหลาบของหนูจนหมดสวน ฮ่าๆ"
"บัวบูชา"
"คะ?"
ตัวเล็กหันมาสบตา แววตาของเขายังคงเศร้าหมองคล้ายยังรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น
"ฉันขอโทษที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอกับแม่เกือบตาย แต่ฉันห้ามใจไม่ให้รักเธอไม่ได้"
"เสี่ยอย่ารู้สึกผิดเลยนะคะ คนที่คิดร้ายต่างหากที่ควรจะรู้สึกผิด อีกอย่างคุณเรยาก็ได้ชดใช้กรรมที่ก่อไว้แล้ว หนูอโหสิกรรมให้ค่ะ"
"ที่เรยาต้องตายไม่ใช่อุบัติเหตุหรอก"
"หมายความว่าไงคะ?!"
เพราะเธอคือคนสำคัญ เขาไม่อาจปิดบังทุกเรื่อง จึงสารภาพว่าเป็นคนจัดฉากอุบัติเหตุ เพราะรู้ดีว่าผู้หญิงหัวสูงชอบเอาชนะอย่างเรยาจะไม่ยอม
