AMBER’S POV
“Kitty!” Umiiyak na niyakap ko ang kaibigan ko.
Anim na araw na buhat nang mailipat ako sa jail. Nagsisimula na rin ang paglilitis. Hindi ko alam kung makatatagal pa ba ako. Napakamiserable sa loob ng kulungan. Siksikan, mabaho at maingay. Walang maayos na tulugan. Naglalatag lang ako ng kumot sa sahig na malapit sa CR. Halos hindi rin malunok ang nirarasyon na pagkain.
Sa loob ng ilang araw ay hindi pa ako nakakain ng tama. Tinitigan ko lang ang pagkain habang lumuluha. Naisip ko nga kahapon na gamitin ang tinitidor upang itusok sa leeg ko at nang mawala na ako sa mundo. Mapuputol kaagad ang pagdurusa ko.
Umiitim na rin ang gilid ng mga mata ko dahil wala akong sapat na tulog. Pinagbabataan kasi ako ng isang inmate na gagasgasan niya raw ang porcelenang kutis ko. Sa pu
