ช่วงเวลาถัดมา_
"เห็นไหมว่าสุดท้ายก็อดใจไม่ได้" มารีนแอบแซวนางแบบสาว เนื่องจากตอนแรกเจ้าตัวบอกอยากไดเอท สุดท้ายมาร่วมวงนั่งโต๊ะทานกัน เลือกกินเมนูไม่ซ้ำหน้า
"ไว้จบงานเรามาฉลองกันอีกนะ" มิโก๊ะบอกราวเสียดาย ทั้งที่เพิ่งคุยถูกคอดันหมดเวลาก่อน เธอยอมยกมือลากลับบ้านอย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่ลืมก้มเคารพบอดี้การ์ดหน้าเนียบด้านหลัง คล้ายเป็นผู้ปกครองนักดีไซน์เนอร์
"ได้เลย" จบประโยคอำลา รอยยิ้มหวานหุบลงรวดเร็ว
"คุณหนูอยากกลับโรงแรมเลยไหมครับ" บอดี้การ์ดสุดเนียบถามเสียงเรียบ หลังผ่านช่วงเวลากินเลี้ยงงานย่อย คุณหนูคนสวยยังไม่มีวี่แววอยากพักผ่อน ทั้งๆที่ลงเครื่องก็ดิ่งมาทำงานต่อเลย
"เมื่อกี้ฉันเห็นวิวข้างนอกสวยมากเลย ขอแวะไปเดินเล่นสักหน่อยก่อน" รองเท้าส้นสูงเกือบห้านิ้วก้าวฉับพลัน กิริยางามสง่ามากกว่านางแบบบนรันเวย์
เธออยู่ตึกที่สูงที่สุดของเกาะฮ่องกง จึงมองเห็นวิวทิวทัศน์ได้แบบสามร้อยหกสิบองศา หากก
