หลังจากน้องชายบินไปเรียน มหาวิทยาลัยก็เปิดเทอม ปุณณิศายังอยู่ที่บ้านของชานนท์เหมือนเดิม ตอนเช้าเธอก็ติดรถเขาไปมหาวิทยาลัย ส่วนตอนเย็นเธอจะมารอเขาที่บ้านมารดาเพราะเธอเลิกเรียนแค่บ่ายสามโมง ส่วนเขาเลิกงานห้าโมงเย็นและกว่าจะฝ่ารถติดและมารับเธอที่บ้านของมารดาได้ก็ใช่เวลาค่อนข้างนาน
วันนี้ก็เหมือนกับทุกวันปุณณิศาเลิกเรียนแล้วก็เดินลงมาจากตึกเรียนกับเพื่อนๆ
“ปุณเราไปก่อนนะเจอกันพรุ่งนี้” ออร์แกนโบกมือให้ก่อนจะรีบวิ่งไปทางด้านหลังตึกเพื่อไปรอแฟนหนุ่มที่เรียนอยู่อีกคณะหนึ่ง
“อิจฉาคนมีแฟนนะปุณ”
“บัวจะอิจฉาทำไม ตัวเองก็มีคนมารุมจีบตั้งเยอะ”
“บัวไม่อยากได้แฟนรุ่นเดียวกันหรอกนะ”
“ทำไมเหรอ” ปุณณิศาถามกลับ
“ก็ยัยใบบัวน่ะ อยากได้แฟนลุคแบบว่าป๋าๆ หน่อยใสสูทผูกไทอะไรประมาณนี้แหละ” เพื่อนสาวหนึ่งเดียวในกลุ่มพูดพลางนั่งลงบนม้าหินอ่อนที่หน้าดึก
“ยัยแคนดี้ทำเป็นรู้ดี”
“ก็ฉันพูดความจริง แล้วปุณล่ะช
