XXIII

2590 Words

Laurice POV Nandito pa rin kami ni Cedric sa kusina, nagluluto pa rin siya ng kakainin namin. Hindi pa rin ako makapaniwalang marunong siyang magluto, kaya't titig na titig ako sakaniya sa buong oras na nagluluto ito. Nakaupo lang ako habang nakatingin sa matipunong likod nito. This moment... he's taking care of me, right? Kaya nandito siya at pinilit na mag-stay. Hindi ko na talaga alam ang mararamdaman ko, halo-halo na, dulot ng mga ginagawa nito para saakin, at mga memoryang patuloy na nagbabalik saakin mula sa nakaraan. Pero hindi ko na ikakaila... gusto ko, gusto ko ang pakiramdam na nararamdaman ko ngayon, masaya ako kapag kasama ko siya, parang 'pag dating kay Cedric, hindi na ako maka-hindi. Sa tanang buhay ko, ngayon ko lang ito naramdaman. "It's ready." Nawaglit ako sa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD