Laurice' POV
Kinabukasan...
Muli nanaman akong hindi dinalaw ng panaginip kagabi, pagkatapos ng pag-uusap namin ni Cedric, ay bumalik na siya sa bahay niya para makapagpahinga na rin.
Maging ako ay natulog na rin, at ngayon ay umaga na, nandito nanaman ako sa kusina, kakatapos ko lang maligo, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko habang naglalakad papalapit sa may binata ng kusina.
Para akong baliw na nakangiti, Cedric already greeted me 'Goodmorning' in text messages, kaya't panatag na ako, na hindi na mangyayari ang nangyari kahapon.
Binuksan ko na ang bintana, and my heart jumped when I saw Cedric' handsome face.
Nakatayo na siya sa may binatana, habang nakahilig sa amba, nang magsalubong ang mga mata namin ay gumuhit ang isang ngiti sa labi nito.
"Goodmorning, milady."
