เธอเดินสะดุดเข้ากับอะไรแข็ง ๆ และก็ล้มลงไปคร่อมทับเขา กลิ่นเบียร์หึ่งทำให้เธอรู้สึกฉุนกับกลิ่นตัวเขาที่คิดว่าไม่ได้อาบน้ำแน่ ๆ แล้วมานอนบริจาคเลือดให้ยุงอยู่ตรงนี้ทำไมกัน
กวินภพที่เผลอหลับอยู่หน้าห้องเมียกับลูกเมื่อรู้สึกถึงแรงกดทับเขาจึงลืมตาขึ้น เมื่อเธอล้มลงมาคร่อมตัว เขาก็คว้าหมับเข้ามากอดทันทีโดยไม่ให้พลาดโอกาส
“ปล่อยนะกวิน...เราบอกแล้วว่าเราจะหย่า อย่ามาทำแบบนี้” ภริตาพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมแขนของเขา แต่ไม่สำเร็จ เพราะเขากอดไว้แน่นเหลือเกิน แต่จะร้องให้คนช่วยก็กลัวจะรบกวนคนที่มาพักผ่อน อีกอย่างพื้นที่ห้องพักแบบนี้จัดเป็นโซนให้ดูเป็นแบบไพรเวทและไม่รบกวนกัน เธอจึงเกรงใจผู้เข้าพักคนอื่น
“เราไม่หย่า ผิงหย่าก็หย่าไปคนเดียว”
“ก็กวินอยากกลับไปหารักเก่าผิงก็หลีกทางให้แล้วไง จะเอาอะไรอีก” เธอไม่คิดว่าเขาจะดื้อขนาดนี้ เขาชอบผลักไสเธอไม่ใช่เหรอ เขาชอบใช้ชีวิตส่วนตัว เขาชอบไปกินข้าวกับครอ
