เหมือนโดนค้อนทุบศีรษะหนักๆ เขมราชชาไปทั้งร่าง ราวสมองตายชั่วขณะ หลังจากมีความสุขด้วยกันเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา เขาไม่ได้เตรียมใจไว้เลยว่าขวัญนรีจะเห็นเขาเป็นเพียงเครื่องบำบัดความใคร่
"รู้สึกยังไงบ้างคะ" เธอกอดอกกระตุกยิ้มมุมปากเหมือนนางร้ายในละคร
"เจ็บฉิบหายเลย"
"ตอนที่คุณบอกว่าหนูเป็นแค่เครื่องผลิตลูก หนูก็รู้สึกอย่างนี้เหมือนกัน"
"คุณเขมขอโทษ ขอโทษจริงๆ ที่พูดจาทำร้ายจิตใจของขวัญ" นอกจากคำนี้เขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดคำไหนได้อีก เครื่องผลิตลูกงั้นเหรอ ตอนนั้นเขาแม่งคิดได้ยังไงวะ อยากกลับไปต่อยปากตัวเองฉิบหาย เธอก็ตัวแค่นี้ หัวใจจะเล็กเท่าไหนกันเชียว
"จะพูดอีกไหมคะ" ตากลมจ้องคนตัวโตที่ทำหน้าจ๋องเหมือนหมาที่กำลังจะโดนเจ้าของทิ้งด้วยสายตาดุๆ
"ไม่แล้วครับที่รัก สาบานด้วยชีวิตเลย" เขมราชชูสามนิ้ว
"ถ้ามีอีก หนูจะหอบลูกหนีคุณไปให้ไกลสุดขอบฟ้าแล้วก็จะมีผัวใหม่ด้วย ถึงตอนนั้นคุณจะหาหนูเจอ ค
