ทีแรกเขมราชยังละล้าละลังว่าจะขับรถไปส่งขวัญนรีตามที่แม่สั่งดีไหม แต่พอสมองมันนึกบางอย่างออก เขาก็แทบจะเหาะไปหาเธอทีเดียว
"ไม่ไปแล้วครับ" มือหนารั้งขอบประตูรถแท็กซี่ไว้ได้ทันก่อนที่ขวัญนรีจะปิดมันลง
"คุณเขมมีอะไรหรือเปล่าคะ" ขวัญนรีหน้าเหวอไปเล็กน้อยที่เห็นเขมราชตามมา ไม่รู้จะตามมาด่าอะไรเราอีก
"ไม่ต้องถามมาก ลงมาก่อน ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเธอ"
"เฮ้ยๆๆ ไอ้หนุ่มเอ็งจะพาลูกค้าข้าไปไหนวะ เห็นไหมว่ามิเตอร์มันกดแล้ว จ่ายมาเลยสามสิบห้าบาท ผัวเมียคู่นี้เล่นอะไรกันก็ไม่รู้ สงสารคนหาเช้ากินค่ำมั่ง เวลามันเป็นเงินเป็นทองนะเว้ย!" ลุงคนขับแท็กซี่โวยวายใหญ่
"ขอโทษค่ะ" ขวัญนรีเปิดกระเป๋าจะหยิบแบงก์ยี่สิบสองใบจ่าย แต่เขมราชชิงจ่ายด้วยแบงก์ห้าร้อยก่อน แล้วมือข้างเดียวกันนั้นก็ลากเธอลงจากรถแท็กซี่
"เดี๋ยวค่ะ คุณเขมไม่เอาตังค์ทอนเหรอคะ ตั้งหลายร้อยเชียวนะ"
"ไม่เอา ถือซะว่าทำบุญทำทาน"
กินข้าวไ
