"โอ้ย! คุณเขมเป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย" จู่ๆ เขมราชก็เดินมากระชากต้นแขนเธออย่างแรง ทันทีที่ประตูปิดลง
"เธอกับลุงสันต์ซุบซิบวางแผนอะไรกัน ที่ได้ไปมันยังไม่พออีกเหรอ"
"เฮ้อ..." ขวัญนรีถอนหายใจยาวเพราะเหนื่อยใจ กับพ่อก็คนหนึ่งละ ยังต้องมารองรับอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายของผู้ชายตรงหน้าอีก เมื่อไหร่เขมราชจะเลิกมองเธอในแง่ร้ายสักที
"อย่ามาถอนหายใจใส่ฉันแบบนี้นะของขวัญ เธอไม่มีสิทธิ์"
"พ่อบอกให้ขวัญรีบมีลูกกับคุณไวๆ สมบัติของบูรพาพัฒน์จะได้มาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องอานันทรัพย์ไพศาลไปตลอดชาติ" แบบนี้ใช่ไหมที่เขาอยากได้ยินนักหนา
"ฝันไปเถอะ!"
"นี่คุณบอกกำลังบอกหนูหรือบอกตัวเองคะ" ขวัญนรีเชิดหน้าขึ้น บังคับเรียวปากให้แสยะยิ้มเหมือนกับนางร้ายในละครหลังข่าว
"หมายความว่ายังไง"
"ประจำเดือนหนูยังไม่มา เตรียมตัวเป็นพ่อคนได้เลยค่ะคุณสารวัตรเขมราช"
"หึ คิดว่าฉันจะเชื่อเธอเหรอ ตอนอยู่ข้างล่างฉันได้ยินว่าที่เ
