"ได้ดิบได้ดีแล้วลืมพ่อลืมน้องเลยนะ" ดูมีความสุขจนน่าอิจฉา ปวีนสุดาแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองว่าเวลาไม่ถึงเดือน จะเป็นไปได้ที่พี่เขยจะดูรักใคร่พี่สาวเธอปานจะกลืนกิน ทั้งที่การแต่งงานของคนทั้งคู่มีจุดเริ่มต้นมาจากความผิดพลาดและหนี้ก้อนโตของครอบครัวเธอ
"เธอมาที่ทำไม ยังต้องการอะไรจากฉันอีก" ขวัญนรีไม่อ้อมค้อมให้เสียเวลา มองข้ามความสงสัยที่ว่าทำไมข้างกายน้องสาวต่างสายเลือดถึงไร้เงาอดีตแม่เลี้ยงไปได้ เพราะถึงยังไงปวีนสุดาก็ไม่มีทางมาดีอยู่แล้ว
"น้ำหวานขอคุยกับพี่ขวัญเป็นการส่วนตัวได้ไหมคะพี่เขม" ปวีนสุดาหันไปขออนุญาตเขมราชที่ยืนจับมือขวัญนรีไม่ปล่อย พี่เขยเธอหล่อ แต่น่ากลัวไปหน่อย แค่เขาตวัดตามองมานิ่งๆ ก็ทำให้ขนหลังคอเธอลุกชันได้
"ฉันไม่เคยมีความลับกับสามี ถ้าต่อหน้าเขาเธอพูดไม่ได้ ก็เชิญกลับไปได้เลย"
"ตอนนี้พ่อไม่สบายหนักมาก"
"แสดงว่าสิบล้านที่ได้ไปถลุงกันหมดแล้วสินะ" ขวัญนรีแค่นยิ้มอ
