“มาพบใครเหรอครับ” พนักงานรักษาความปลอดภัยเอ่ยถามนายอานนท์ที่เดินมาถึงที่หน้าไร่ด้วยสภาพเหงื่อโชก แต่กลับไม่มีท่าทีหงุดหงิดแต่อย่างใด และที่สำคัญพนักงานรักษาความปลอดภัยคนนี้เป็นคนใหม่ที่เพิ่งเข้างานได้เพียงสองปีเท่านั้น ทำให้เขาไม่รู้จักนายอานนท์
“ฉันมาหาแม่เลี้ยงริน แล้วก็ยายทอง” นายอานนท์กอดอกเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ยออกไปด้วยท่าทางเบ่งๆ จริงๆ แล้วระดับน้าชายของแม่เลี้ยงภรรยาเจ้าของไร่ ไม่จำเป็นจะต้องมายืนเสวนากับพวกพนักงานรักษาความปลอดภัยพวกนี้เลยสักนิด
“จะให้ผมบอกแม่เลี้ยงว่าคุณชื่ออะไรครับ มาติดต่อแม่เลี้ยงเรื่องอะไร” พนักงานรักษาความปลอดภัยเอ่ยถามตามหน้าที่ ยิ่งชายผู้ที่ไม่น่าไว้ใจคนนี้มาถามถึงนายหญิงของที่นี่ เขาก็ต้องยิ่งคัดกรองมากว่าการมาติดต่อคนทั่วไปอย่างแน่นอน
“ฉันเป็นน้าชายของแม่เลี้ยงริน ลูกชายของยายทอง ฉันชื่อว่าอานนท์” นายอานนท์ยังคงกอดอกไว้ แล้วเอ่ยออกมาด้วยท่าทางโอ้อวด แน่น
