“พ่อเลี้ยงอย่ามายุ่งกับนังรินอีก เรื่องที่ดินพ่อเลี้ยงจะยึดเลยก็ได้นะ ฉันไม่อยากได้แล้ว ฉันจะพานังรินไปเช่าบ้านอยู่กันสองคน” ยายทองเอ่ยด้วยความใจเด็ด นางไม่ได้เสียดายที่ดินแม้แต่น้อย ถ้าเทียบกับหลานสาวแล้ว แล้วยิ่งพ่อเลี้ยงเป็นคนละระดับกับปรารินแล้ว ยายทองไม่อาจปล่อยให้หลานสาวอยู่กับพ่อเลี้ยงการันต์ได้ เพราะท้ายที่สุดแล้วคนที่เจ็บคงต้องเป็นปรารินอย่างแน่นอน
“รินเอ็งเลือกระหว่างยายกับพ่อเลี้ยงเอ็งจะเลือกใคร” ยายทองจ้องที่หน้าหลานสาวด้วยความหวั่นใจ เด็กในวัยนี้มันมีอะไรที่นางคาดไม่ถึงอีกเยอะ
“หนูจะกลับไปกับยายจ๊ะ” หลังจากที่ตัดสินใจอยู่สักพัก ปรารินก็เลือกที่จะยืนอยู่ข้างยายที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เกิด สำหรับพ่อเลี้ยงการันต์เธอขอเก็บเป็นความทรงจำที่ดีไปชั่วชีวิต
“ลาก่อนค่ะพ่อเลี้ยง” ปรารินเอ่ยออกมาเสียงเศร้า แต่อย่างไรเสียเธอก็ไม่สามารถตัดใจทิ้งยายของเธอไว้เพียงลำพังได้
“ริน ขอร้องล่ะให้โ
