“ให้ตายเหอะ ตอนแรกขนาดนั้นก็ว่าใหญ่อยู่แล้วนะ...ตอนนี้โอ้โหหหหห...อะไรมันจะขนาดนั้น???”
ขนาดของเขา มันทำให้สาวแพรวาหวนคิดขึ้นมาวูบหนึ่ง...ตอนเธอมีอะไรกับแฟนเก่าสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ซึ่งเลิกกันไปนานหลายปีแล้ว
แพรวาไม่รู้เลยว่า ที่เขาว่าเล็กหรือใหญ่ มันเป็นยังไง แล้วมันแตกต่างกันขนาดไหน จนถึงตอนนี้เอง ที่ทำให้เธอรู้ว่า ของ ๆ อดีตแฟนเก่านั้นเล็กกว่าท่อนเนื้อที่เห็นตรงหน้าหลายเท่าทีเดียว
ชายหนุ่มตักน้ำราดตัวล้างฟองสบู่จนหมด เหมือนทุกอย่างจะเสร็จสิ้น แต่...
เจ้าท่อนเนื้อขนาดยักษ์ราวแปดนิ้วยังคงชูชัน เป็นลำเสมือนกิ่งไม้ขนาดใหญ่ที่ยื่นออกมาจากลำต้น
แพรวายืนหน้าซีด ปากสั่นระริก หายใจเร็ว เนื้อตัวร้อนวูบวาบไปหมด อาการคล้ายคนจะเป็นลมอย่างไรอย่างนั้น
เธอค่อย ๆ ถอยหลังมาที่โซฟาแล้วทิ้งตัวลงนอนราวกับมีคนดันร่างลงไป สายตาเคลิ้มฝัน ขณะใช้มือบีบต้นขาเบา ๆ ก่อนเลื่อนขึ้นมากดที่หน้าท้องตัวเอง
