อย่าร้องดังซิครับ

1015 Words

สมกับที่มันเคยเป็นกรรมกรใช้แรงงานมาก่อน!!! “อร๊ายยย...เจ็บ...โอ๊ย...เจ็บเหลือเกินดำจ๋า...” ไอ้ดำมันไม่ถึงกับอดอยากปากแห้งหรอกนะ เพียงแต่มันไม่เคยได้กินนางฟ้าที่สวยและเลอค่าขนาดนี้ มันถึงต้องตักตวงและกินให้อิ่มหมีพีมันเท่าที่ทำได้ “อ๊ะ....อ้าวววว.....” แพรวาร้องออกมาพร้อมกับแอ่นกายเด้งขึ้นรับความสุขที่ดำบรรจงมอบให้ ความต้องการและกามอารมณ์ของหนุ่มสาวเร่าร้อนมากขึ้นทุกขณะ ฮอร์โมนแผ่ซ่าน ความหื่นหิวกระหายกระจายไปทั่วทุกต่อมอณู วินาทีนี้ ดำเหมือนหมาบ้าน้ำลายฟูมปาก พร้อมเต็มที่ที่จะจู่โจมขย้ำเหยื่อที่ไร้หนทางต่อสู้ “ดำจ๋า...อ่าส์...” เสียงของความต้องการดังออกมาจาเรียวปากนุ่มที่เขาเชยชินมาแล้วจนหนำใจ “คุณแพรอยากได้อะไรก็บอกดำมาเลย ดำจัดให้เต็มที่” “บ้าน่ะดำ แพรก็แค่ รู้สึกดีที่ดำทำให้” “ผมก็รู้สึกดีเหมือนกันครับ ที่คุณแพรไม่รังเกียจกรรมกรตัวดำ ๆ ถึก ๆ อย่างผม” “ฉันไม่เคยรังเกียจใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD