ขอรักกับพี่สะใภ้

ศึกสายเลือด

ศึกสายเลือดในการแย่งชิงสมบัติน่ะ มันไม่ได้มีกันแค่ในนิยายน้ำเน่าอีกแล้ว เพราะเวลานี้...จอนนี้เองก็รับรู้ได้ถึงภัยเงียบ ที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเขาในไม่ช้านี้เหมือนกัน

“หึ...คงคิดจะมากว้านซื้อที่ดินในระแวกนี้อีกล่ะซิ...ไม่มีใครเขายอมขายให้ นายทุนหน้าเลือดอย่างแกหรอก...ไอ้คุณพี่ชายจอมโกง”

หนุ่มหล่อหน้าลูกครึ่ง สูงร้อยแปดสิบห้าพูดพึมพำระหว่างที่กำลังเดินตรงไปยัง รถลีมูซีนคันหรูที่ขับมาจากสนามบิน ก่อนที่เขาจะก้มลงหยิบกระเป๋าสีชมพูใบโต

“สวัสดีครับ...คุณพี่สะใภ้ มาครับ...เดี๋ยวผมช่วยถือให้เอง”

จอนนี่พูดพลางทำหน้ากรุ้มกริ่ม พร้อมกับจ้องมองสรีระอันสุดจะเซ็กซี่ของภรรยาพี่ชาย จนแทบจะเก็บอาการหื่นเอาไว้ไม่อยู่เชียวล่ะ

“อุ๊ย...จอนนี่เองเหรอ...แหม...ไม่ได้เจอกันตั้งนาน โตเป็นหนุ่มเชียวนะ สูงใหญ่กล้ามเป็นมัด ๆ เลยนะเรา”

เจนจิรา หญิงสาวที่งามสง่า สวยหยาดฟ้ามาดิน วัยสามสิบยังแจ๋วทักทายอย่างเป็นกันเอง แต่เธอก็อดที่จะแอบสำรวจร่างกำยำของน้องผัวคนนี้ไม่ได้เช่นกัน

ก็เขาเล่นสวมใส่เพียงกางเกงขาสั้น รัดติ้วตัวเดียว แถมกล้ามเนื้อก็ยังชุ่มไปด้วยเหงื่ออีก

แม้จะมีผัวที่ร่ำรวยล้นฟ้าอยู่แล้ว แต่เมื่อได้มาพบเจอกับชายชาตรีสุดเท่ห์อย่างเขา เธอเองก็เกิดอาการหวั่นไหวขึ้นเฉียบพลัน จนไปไม่เป็นเหมือนกัน

“อื้อฮือ...น้องผัวของฉันนี่มัน...ช่างโตเร็วดีจังเลยนะ ดูหุ่นซิ...อย่างกับนายแบบแหนะ ไม่รู้ว่า...อะไรต่อมิอะไรของเขา มันจะโตใหญ่ตามไปด้วยหรือเปล่านะ”

หญิงสาวพราวเสน่ห์ แค่พึมพำกับตัวเองในใจ ขณะที่ใบหน้าสะสวยของเธอดูเรียบเฉย แต่สายตาของหล่อนน่ะซิ มันไม่อาจจะปกปิดความต้องการไว้ได้เลย เพราะขุนพลเจนสวาทอย่างจอนนี่...เขานั้นดูออก

“เฮ้ย !!! ไอ้จอน...ทำไมแกถึงไม่แต่งตัวให้มันเรียบร้อยวะ ทำตัวอย่างกับไอ้พวกโจรโรคจิต ไม่โตซะทีเลยนะ แบบนี้…จะบริหารรีสอร์ทในเครือปดิพัทธ์กรุ๊ป ของพ่อได้เหรอวะ ?”

ทันทีที่พบหน้ากัน ประนพก็หาเรื่องด่าทอน้องชายต่าง ๆ นานา ซะแล้ว

“ไม่เอาซิคะ...ที่รัก จอนเขาคงจะกำลังยุ่งอยู่ก็ได้ ดูท่าทางเหมือนเพิ่งจะออกกำลังกายมาเลย...ใช่ไหมจ๊ะจอนนี่ ดูซิ...เหงื่อโทรมตัวเชียว”

พี่สะใภ้แสนสวย รีบแก้ตัวให้น้องผัวเสร็จสรรพ อย่าบอกนะ...ว่าเธอนั้นแอบหลงเสน่ห์เขาไปซะแล้ว

“ผมมันก็...ไม่เคยดูดี ในสายตาของพี่ประนพอยู่แล้วนี่ครับ เรียนก็ไม่เก่ง ได้แต่กินเหล้าเมายาไปวัน ๆ”

จอนนี่ พูดพลางจ้องหน้าพี่ชายเหมือนจะเอาเรื่อง