เมียพี่ร้องครวญครางเหมือนกับคนที่ทุกข์ทรมานยังไงอย่างนั้นเลย แต่มันก็เป็นความทรมานที่เธอเองก็สุขสมและเติมใจไม่ใช่เหรอ
“โอ้วส์...ไม่ไหวแล้ว พี่เจนจ๋า...อ่าห์...”
จอนนี่ครางคำราม ก่อนที่เขาจะรีบงัดลำเอ็นร้าย ออกมารูดชักจนน้ำกามแตกทะลักลงบนโขดหิน จากนั้นมันก็ไหลหยดย้อยลงเป็นทาง
“หื้อ...อึดทนจริงนะ พ่อหนุ่มน้อย...ไหนขอดูหน่อยซิ ว่ายังพอมีน้ำหลงเหลืออยู่ไหม”
สาวร่านรีบนั่งลง ก่อนจะอ้าปากดูดอมหัวถอกที่เต็มไปด้วยคราบคาวสวาท
“อื้อ...”
ร่างกำยำยืนเสียวกระสัน เมื่อถูกริมฝีปากพี่สะใภ้ดูดดื่มกลืนกิน จนพิษร้ายเกลี้ยงบ้อง
“หื้อ...น้ำของเธอ มันก็อร่อยเหมือนกันนะเนี่ย”
หลังจากที่ได้ระเริงสวาทกัน ท่ามกลางธรรมชาติจนตัณหาราคะภายในคลายลงไปแล้ว คนทั้งคู่ก็เดินแยกไปคนละทาง
ไม่มีใครรู้สึกผิดกับเหตุการณ์ในครั้งนี้เลย มีแต่ความอิ่มเอมและซาบซ่าน จนอยากจะสัมผัสมันอีกครั้ง
ในค่ำคืนวันนั้น เจนจิรานอนหลับปุ๋ย
