THIRD PERSON POV
Nakatulala si Ingrid sa isang sulok ng morgue, tahimik at walang imik. Nasa tabi niya ang dalawang pinsan at ang kanilang tiyahin, na pawang umiiyak at lugmok sa matinding dalamhati.
Sa kabilang dako, si Kendrik ay hindi rin makapagsalita. Tahimik siyang lumuluha habang nakatitig sa malamig at walang buhay na mukha ni Andrea. Ang sakit sa kanyang dibdib ay tila hindi masukat, at bawat patak ng luha niya'y kasabay ng panghihinayang at sakit ng pagkawala.
Hindi pa rin matanggap ni Ingrid ang sinapit ng kanyang ina. Paulit-ulit niyang iniisip kung paano ito nangyari, kung saan siya nagkulang bilang anak. Gusto niyang yakapin si Andrea, kahit malamig na ang katawan nito. Gusto niyang bumalik sa mga sandaling magkasama pa sila—yung mga pagkakataong hindi niya pinansin ang mg
