"Salamat" sabi ko at ngumiti sa kanya. Tinanggal ko agad ang aking seat belt habang siya naman ay nagmadaling lumabas ng sasakyan at pinagbuksan ako ng pinto.
"Ako dapat ang magpasalamat dahil pumayag kang ihatid kita dito sa campus" aniya habang nakangiti. Hindi ko rin maalis ang aking ngiti hanggang sa kagatin ko na ang aking labi. Naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko mapigilan ang saya habang kasama ko siya.
"Paanong hindi ako papayag eh ang aga mong pumunta sa mansyon. Parang ikaw pa ang gumising kay Manang kaninang madaling araw."
Natawa siya ng bahagya sabay kamot sa kanyang batok. "Yes Levi, ako talaga ang gumising kay manang kaninang umaga".
"Muntik na daw siyang atakhin sa puso. Kala niya may anghel nang sumundo sa kanya".
"Well I cannot blame her. Pag ganit
