ณ ร้านบ้านหมอยา
หลังกลับมาจากเก็บสมุนไพรต่างฝ่ายต่างก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ ก่อนที่เอิงเอยจะลงมาหายาแก้ไข้กิน เพราะเธอรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ไปหมด คงเพราะเสื้อผ้าเปียกและถูกพันเพลิงจับเปลื้องผ้าอยู่นานสองนานสินะ เธอจึงเหมือนจะเป็นไข้เสียแล้ว
“กินยาอะไรครับ” คนที่เพิ่งเดินออกมาจากในครัวเอ่ยถาม
“ยาลดไข้น่ะ พี่ปวดหัว” เธอบอกเขา และเห็นว่าเจ้าของร่างสูงรีบเดินมาหากันทันที สีหน้าของเขาดูเป็นกังวลขึ้นมาไม่น้อย
“ทำไมไข้ครับ เพราะผมแกล้งพี่เหรอ ผมขอโทษนะครับ”
“ช่างเถอะ! แค่รู้สึกไม่สบายตัวเฉย ๆ กินยาก็หายแล้ว” เธอว่า และท่าเหมือนจะหลบเลี่ยงเขาอีกแล้ว
“เป็นอะไรครับ พี่ไม่มองหน้าผมอีกแล้ว” พันเพลิงเอ่ยพร้อมคว้าต้นแขนเธอไว้ นั่นทำให้หญิงสาวช้อนสายตามองหน้าเขา
“ไม่ได้เป็นไร นายหิวรึยัง ตอนเย็นจะกินอะไรดี” คิดแล้วว่าเธอต้องเปลี่ยนเรื่อง นี่มันอะไรกัน ตั้งแต่กลับมาเธอทำตัวแปลก ๆ
