“พันเพลิง! พันเพลิงนายได้ยินไหม” เธอเขย่าตัวพร้อมเรียกเขา
“อื้อ...กลับมาแล้วเหรอครับ” จังหวะนั้นพันเพลิงก็ยกแขนขึ้นมาโอบกอดร่างเล็กไว้ เสียงของเขาแผ่วเบาเสียจนเธอใจคอไม่ดีเลย
“ทำไมนายมาอยู่ตรงนี้ล่ะ เกิดอะไรขึ้น” เธอถามเขาทันที สีหน้าดูกังวลไม่น้อย คงจะตกใจสินะที่กลับมาเจอเขานอนอยู่ตรงนี้
“ผมลงมาดูพี่น่ะครับ แล้วจู่ ๆ ก็หน้ามืด ผม...จำอะไรไม่ได้แล้วครับ” เขาเล่า ทำให้เธอมองหน้าหล่อเหลาของเขาราวต้องการสำรวจอาการ ที่เขาหมดสติจะมาจากภาวะแทรกซ้อนของอาการบาดเจ็บหรือเปล่านะ ดูท่าเธอต้องหาทางพาพันเพลิงไปสแกนสมองซ้ำที่โรงพยาบาลอีกสักครั้ง เพราะการจะขอให้อาจารย์หมอเอาอุปกรณ์มาตรวจเขาที่นี่อีกก็คงจะทำได้ยากแล้ว เขาเป็นแบบนี้มันทำให้เธอกังวลจริง ๆ
“นายปวดหัวไหม ตาลายรึเปล่า ตอนนี้เป็นยังไง ลองเล่าอาการมาที ว่าไง...” เสียงหวานเอ่ยถามอาการ ความกังวลที่ฉายชัดอยู่ในดวงตากลมแป๋วของเธอ ทำให้ชายหนุ่ม
