...
“วันนี้หลายเรื่องนะมิ้ง ทดไว้ได้เวลาเอาคืนแล้ว” พูดเสียงพร่า “หลายวันมานี้เป็นเด็กดื้อ ต้องโดนดีหน่อยนะมิ้ง”
บอกให้รู้ตัว หยิบแส้หนังออกมาแล้วฟาดตีลงไปยังต้นขาเรียวของเธอ
เปี๊ยะ!
“อ๊ะ! เจ็บนะน้ำเหนือ” ร้องบอกเขาออกมาอย่างที่รู้สึก เสียงดังฟังชัดเต็มสองหูไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเล่นแบบนี้
แต่ทำไม หัวใจกลับเต้นระรัวไม่หยุด
“บทเรียนของคนแรดและอวดดีก็แบบนี้” ย้ำเตือนแล้วลงมือฟาดลงไปอีกรอบ
เปี๊ยะ!
“อื้อ!” ร่างบางสะดุ้งทำอะไรไม่ได้ แม้มองก็ไม่เห็น
“ต่อไปจะดื้ออีกไหม” ถามข้างกกหูแล้วขบติ่งลงไป
“ไม่แล้ว” ใครจะโง่ต่อต้านตอนนี้ล่ะ
“ไม่เคยเชื่อ” เขายกยิ้มย้อนกลับไปอย่างไม่เชื่อคนอย่างเธอ แต่ก็ยอมวางแส้ลงแล้วหยิบเทียนเย็นขึ้นมาจุดและรอน้ำตาออกมาหยดลงกายสาวกลั่นแกล้ง
“อื้อ!” มันไม่ได้แสบร้อนแต่ก็ไม่ใช่ไม่ร้อนเลย ให้ความรู้สึกสะดุ้งกระสันแปลกๆ โดยไม่รู้ว่าคืออะไร “น้ำเหนือ”
ครางเรียกเขาด้วย
